و ما فرزند مريم و مادرش را آيت و نشانهاى قرار داديم.
و آيه همان حجّت است يعنى ما عيسى و مادرش را حجت قرار داديم در روايتى هم امام صادق عليه السلام [2] همين معنا را مىفرمايد. و در اين آيه شريفه خداوند حجيت مريم را در عرض حجيت فرزندش كه پيامبر بزرگ الهى بود قرار داده است بلكه حجيت مريم قبل از حجيت عيسى بوده است و اين بدون شك يك فضيلت بزرگ و منزلت رفيع مىباشد. پس قول خداوند وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ آيَةً يعنى مسيح و مادرش هر دو از اصول دين مسيحيت هستند و اين از جمله عقايدى است كه مسلمين هم بايد بدان معتقد باشند، زيرا ايمان به همه كلمات الهى و آيات الهى و كتابهاى آسمانى و پيامبران و حجتهاى الهى بر همه واجب مىباشد، زيرا خداوند در قرآن كريم مىفرمايد: آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ.[3]