پنجم: بيشتر از مقدار معمول; نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد.

3. آب جارى

(مسأله 26) آب جارى آبى است كه از زمين بجوشد و جريان داشته باشد مانند آب چشمه و قنات.

(مسأله 27) آب جارى اگرچه كمتر از كر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است.

(مسأله 28) اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن، كه بو يا رنگ يا مزه اش به واسطه نجاست تغيير كرده نجس است. و طرفى كه متصل به چشمه است اگرچه كمتر از كر باشد پاك است. و آبهاى ديگر نهر اگر به اندازه كر باشد يا به واسطه آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاك وگرنه نجس است.

(مسأله 29) آب چشمه اى كه جارى نيست ولى طورى است كه اگر از آن بردارند باز مى جوشد، حكم آب جارى دارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است.

(مسأله 30) آبى كه كنار نهر، ايستاده و متصل به آب جارى است با ملاقات، نجس نمى شود ولى حكم آب جارى را ندارد.

(مسأله 31) چشمه اى كه مثلا در زمستان مى جوشد و در تابستان از جوشش مى افتد فقط وقتى كه مى جوشد حكم آب جارى دارد.

(مسأله 32) آب حوض اگر چه كمتر از كر باشد، چنانچه به منبعى كه آب آن به اندازه كر است متصل باشد، مثل آب جارى است.

(مسأله 33) آب لوله هاى حمام و ساختمان ها كه از شيرها و دوشها مى ريزد اگر متصل به كر باشد مثل آب جارى است.

(مسأله 34) آبى كه روى زمين جريان دارد ولى از زمين نمى جوشد، چنانچه كمتر از كر