نام کتاب : آيين رازدارى در اسلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 21
«فَوَاللَّهِ لَقَدْ قَرُبَ هذَا
الْأَمْرِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ فَأَذَعْتُمُوهُ، فَاخَرَّهُ اللَّهُ وَ اللَّهُ ما
لَكُمْ سِرٌّ الَّا وَ عَدُوَّكُمْ اعْلَمُ بِهِ مِنْكُمْ» [1]به
خدا سوگند سه بار اين امر (حكومت عدل) نزديك شده و بر اثر افشاگرى شما به تأخير
افتاده است. به خدا شما هيچ سرّى نداريد، جز اينكه دشمنانتان از آن آگاهترند.
10- خير
دنيا و آخرت:
اسلام افشاى آنچه را كه به مصالح امت اسلامى مربوط مىشود، جايز
نمىداند و بر حفظ اسرار جامعه اسلامى، مؤمنان، برادران و همدينان تأكيد مىكند. و
خير دن آيين رازدارى در اسلام 28 گسترش فرهنگ رازدارى ص : 24 يا و آخرت را در
كتمان سرمىداند.
امام على 7 مىفرمايد:
«جُمِعَ خَيْرُ الدُّنْيا
وَ الْاخِرَةِ فى كِتمانِ السِّرِّ وَ مُصادَقَةِ الْاخْيارِ وَ جُمِعَ الشَّرُّ
فى الْأِذاعَةِ وَ مُؤاخاةِ الْاشْرار»[2]
خير دنيا و آخرت در پنهان داشتن راز و دوستى
با نيكان است، چنانچه شر و بدى دنيا در فاش ساختن راز و دوستى با بدان گرد آمده
است.
11- زيان
بازگويى:
مؤمن بايد آنچه را كه در زندگى خصوصى او، راز به حساب