بدان بياراييد و كشتىها را مىبينى كه دريا را شكافته به پيش مىروند تا شما از فضل خدا روزى بطلبيد و شايد سپاسگزارى كنيد. شكر عام شكر عام تشكرى است كه نسبت به همه نعمتها انجام مىگيرد و با همه آنها مناسبت دارد. امير مؤمنان (ع) در اين باره مىفرمايد: شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ الْوَرَعُ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ. «1» سپاسگزارى هر نعمتى پرهيز از چيزهايى است كه خدا حرام كرده است. هشام بن احمر مىگويد: در بيرون مدينه با حضرت كاظم (ع) سواره مىرفتيم امام از مركبش پايين آمد و سر به خاك نهاد و سجدهاى طولانى كرد. پس از آنكه سر از سجده برداشت و سوار مركب شد، عرض كردم: فدايت شوم! سجدهات طولانى شد؟ فرمود: آرى. من هر گاه نعمتى را كه خدا ارزانيم داشته بياد مىآورم، دوست دارم (اينگونه) شكرش را به جاى آورم. «2» حضرت صادق (ع) مىفرمايد: هرگاه خداوند نعمتى را ارزانيت كرد، دو ركعت نماز بجاى آور و در ركوع و سجود آن بگو: «الْحَمدُ لِلَّهِ شُكْراً وَ حَمْداً» و در ركوع و سجده ركعت دوّم بگو: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى اسْتَجابَ دُعائى وَ أَعْطانى مَسْئَلَتى» سپاس خدائى را كه دعايم را پذيرفت و خواستهام را عطا فرمود. «3» شكر خاص منظور از «شكر خاص» سپاسگزارى مخصوص هر نعمت است.