اخروى فراوانى را به دنبال دارد از جمله پيامدهاى دنيوى مانند: زندگى محنت بار، اضطراب و تنهايى، تباهى ايمان و عمل، محروميت از توجه، دورى از خداوند و پيامدهاى اخروى مانند: فشار قبر و هلاكت در قعر جهنم.[1]

قطع رحم، مشكلات ارتباطى، شكستن حريم عفاف و پاكدامنى از آسيب‌هاى اخلاقى خانواده به شمار مى‌آيد كه در اين درس به اختصار به آنها مى‌پردازيم.

قطع رحم

قطع رحم نقطۀ مقابل «صله رحم» است. «صله» در لغت به معناى احسان و دوستى است و مراد از «رحم» خويشاوندان و بستگان است.[2] در اصطلاح نيز صلۀ رحم محبت و سلوك داشتن با خويشان و نزديكان است.[3]

اسلام تحكيم پيوندهاى خويشاوندى و استحكام روابط خانوادگى را به شدت مورد تأكيد و توجه قرار داده و رسيدگى به والدين، خويشان و بستگان را به عنوان يكى از ارزشهاى الهى لازم شمرده و در رديف پرستش و عبادت قرار داده است و در مقابل قطع رحم يعنى بى‌توجهى به روابط خانوادگى و نبود ارتباط بين بستگان و خويشان را به شدت نكوهش كرده است. قرآن در اين باره مى‌فرمايد:

خدا را بپرستيد و هيچ چيز را شريك او قرار ندهيد و به پدر و مادر و خويشان نيكى كنيد.[4]

و نيز در نكوهش و منع از قطع رحم مى‌فرمايد:

بترسيد از آن خدايى كه به نام او از يكديگر درخواست مى‌كنيد، و دربارۀ ارحام كوتاهى نكنيد، همانا خداوند مراقب شماست.[5]

[1] ر.ک به: اخلاق اسلامی، علیاصغر الهامی نیا و همکاران، ص260-258.

[2] فرهنگ عمید.

[3] لغت نامه دهخدا.

[4] نساءف آیه36.

[5] نساء آیه1.