راههاى پيشگيرى و درمان

در پيشگيرى و درمان از آسيب‌هاى مربوط به تلويزيون، ماهواره و اينترنت نكات زير تأثيرگذار است:

1. انجام فعاليت هايى قبل از تماشاى تلويزيون به منظور كاهش علاقه‌مندى كودكان نسبت به برنامه‌هاى تبليغى و تخريبى تلويزيون و ايجاد پيش زمينۀ ذهنى و طرز تلقى والدين نسبت به آنها؛ مثلاً خود را نسبت به آن برنامه‌ها بى اشتياق نشان دهند و يا برخى مفاهيم را براى آنها توضيح دهند، البته به گونه‌اى كه كودكان مشمول قاعدۀ «ما مُنِعَ به حُرِصَ به» نشوند؛[1]

2. انجام فعاليت‌هايى در حين تماشا: كودكان خود را از انجام اعمال تهاجم‌آميز مشابه قهرمان فيلم يا داستان دلسرد نمايند؛[2]

3. انجام فعاليت‌هاى پس از تماشا: بعد از پايان برنامۀ تلويزيون امكانات و فرصت‌هاى تمرين و تكرار و شرايط محيطى انجام اعمال نشان داده شده را از بين ببرند؛[3]

4. تقويت عناصر فرهنگى و مذهبى در كنار آموزش خانواده‌هاى ريشه‌دار و اصيل؛[4]

5. تشكيل انجمن‌ها و گروههاى مردمى در مراكز حساس مانند مساجد و حسينيه‌ها، در جهت آگاه نمودن مردم نسبت به خطرات و دستاوردهاى زيانبار آنها؛

6. توجه در رسيدگى به مشكلات و نيازهاى جوانان بويژه از سنين 20-14 سال؛

7. ايجاد زمينه‌هاى كار براى جوانان و بكارگيرى آنان در كارهاى مختلف؛

8. شناسايى خلاقيت‌ها، ذوق و سليقۀ جوانان در زمينه‌هاى مختلف و بكارگيرى آنان در زمينه‌هاى هنرى، فكرى، ورزشى و...؛

9. رسيدگى به مشكلات موجود در راه ازدواج جوانان، رفع موانع و فراهم سازى زمينۀ ازدواج و حل مشكلات اقتصادى آنان از طريق تأسيس هيئت‌ها و صندوق‌هاى قرض الحسنۀ خانوادگى، تشويق به كنار گذاشتن تشريفات و تجملات و...؛

[1] تاثیر تلوزیون بر خانواده،نشریه ابرار، 2/1/87.

[2] همان.

[3] همان.

[4] خبرگزاری قرآنی ایران. www.iqna.ir.