به همسران خود حقّ اظهار نظر مىداد و از
خشونت و تندى نسبت به آنها پرهيز مىكرد، بحدّى كه بعضى از همسران ايشان، در زندگى
خانوادگى به خود جرأت مخالفت با آن بزرگوار را مىدادند. روزى بين رسول خدا 6 و يكى از همسرانش بر سر موضوعى اختلاف نظر به وجود آمد؛ پيامبر
اكرم 6 پدر او را به عنوان داور بين خودشان برگزيد و به همسرش
فرمود: تو سخن مىگويى يا من بگويم؟ او گفت: تو بگو، اما چيزى جز حق مگو.
پدر از سخن دخترش چنان آشفته شد كه بر صورت او سيلى نواخت و دهانش را
خونين كرد و گفت: اى دشمن خويش! آيا رسول خدا 6 غير از حقّ سخن
مىگويد؟ آن زن از خشونت پدر به پيامبر اكرم 6 پناه برد و پشت
سر آن حضرت نشست. رسول خدا 6 به پدرش فرمود: ما تو را براى چنين
كارى دعوت نكرديم و اين (واكنش) را از تو نخواسته بوديم.[1]
يك انسان وارسته در مقابل تندى و جسارت همسر خويش و نادانى او نبايد
به تندى و خشونت متوسّل شود، بلكه بايد با خويشتندارى و مدارا، آرامش و صميميّت را
در محيط خانواده برقرار سازد.
آثار مدارا
رفق و مدارا چه در زندگى اجتماعى و چه در محيط خانواده از آثار
ارزندهاى برخوردار است و در جامعه، مايه پيشرفت و ترقّى و انسجام ملّت و در كانون
خانواده موجب پيدايش محيطى سالم و سازنده است. رسول خدا 6
فرموده: