خلاصه‌

بى‌اعتنايى به همسر از آفاتى است كه اگر به صورت عادت ريشه‌دار درآيد، بنيان خانواده را با دشواريهاى گوناگون رو به رو مى‌سازد. بى‌اعتنايى به همسر با فلسفه زندگى مشترك خانوادگى منافات داشته، بيانگر نقص اساسى در شخصيّت اخلاقى انسان است. روحيه خود برتربينى عامل مهمّى در جهت رشد بى‌اعتنايى نسبت به همسر است. عامل ديگر، بى‌توجّهى به نقش ارزنده همسر در زندگى مشترك است.

بدزبانى از آفات عمده خانوادگى است كه به صورتهاى مختلفى بروز مى‌كند. از اين رو، پيشوايان دين تأكيد زيادى بر حفظ زبان دارند. از آفتهاى ديگر زبان مى‌توان سرزنش، ناسزاگويى، نام زشت نهادن و عيبجويى را نام برد؛ سرزنش همسر اگر به صورت عادت درآيد، اثر منفى بر اخلاق او مى‌گذارد و نيز افراط در آن منجر به لجاجت مى‌شود. ناسزاگويى و نام زشت نهادن بر همسر نيز از آفاتى است كه بايد از آن دورى كرد. عيبجويى از همسر نيز از بزرگترين عيبهاى انسان است و روابط سالم خانوادگى را به تيرگى مى‌كشاند.