افرادى كه به علّت خودبينى فقط به كار و تلاش خود توجه داشته، از رنج
و كوششى كه همسر آنها در زندگى مشترك متحمّل مىشود، غفلت دارند، نقش مهم او را در
خانواده، درك نكردهاند، به همين جهت نسبت به او تا اندازهاى بىاعتنا و بىتفاوت
مىشوند.
در علم اخلاق از اين حالت زشت به كفران نعمت يا «ناسپاسى» ياد مىشود
كه در اسلام از آن سخت نكوهش شده است. امير مؤمنان 7 مىفرمايد:
چهارمين آفت سعادت خانواده كه سلامت و آرامش اين نهاد را تهديد
مىكند و اگر به صورت عادت درآيد، همواره زن و شوهر را درگير آثار منفى و زيانبار
خود مىسازد، بدزبانى است. بدين جهت، روايات فراوانى درباره پرهيز از آزادى بىحدّ
و حصر زبان و تأكيد بر محافظت آن وارد شده است.
مردى خدمت رسول خدا 6 آمد و تقاضاى نصيحت كرد.
پيامبر 6 فرمود: