1- اعتماد به نفس‌

يكى از عوامل مهمّ تقويت روحيّه مسؤوليت پذيرى، اعتماد به نفس است. افرادى كه داراى چنين روحيه‌اى هستند، در توانايى خود براى انجام مسؤوليت شك و ترديد ندارند و همواره از مسؤوليتها استقبال مى‌كنند و موفقيّت خود را در گرو ايفاى مسؤوليت مى‌دانند. بر عكس، كسانى كه فاقد اعتماد به نفس هستند، از قبول مسؤوليت طفره مى‌روند، زيرا در توانايى خود در انجام مسؤوليت، دچار شك و ترديد هستند و قبول مسؤوليت را با شكست، مساوى مى‌دانند؛ بدين جهت از پذيرفتن مسؤوليت، شانه خالى كرده، از آن دورى مى‌كنند.

براى اصلاح چنين افرادى بايد روحيه اعتماد به نفس و مسؤوليت پذيرى را در آنان تقويت كرد. چنين افرادى با انجام كارهايى كه در توان آنهاست و كسب موفقيّت در آن، بتدريج اعتماد به نفس پيدا مى‌كنند، زيرا ايفاى مسؤوليت منجر به استحكام شخصيّت و موفّقيت آنها در زندگى مى‌شود و زندگى را در كام آنها شيرين مى‌كند. در نتيجه، براى قبول مسؤوليت شتاب بيشترى از خود نشان مى‌دهند.

براى پرورش اين روحيّه در همسر نيز، مى‌توان از طريق تشويق وى به انجام مسؤوليتها و ايجاد حسّ اعتماد به نفس به اين هدف دست يافت.

. 2- تأثير پذيرى از همسر

عامل ديگرى كه موجب تقويت روحيه مسؤوليت پذيرى انسان مى‌شود، معاشرت با افراد مسؤوليت پذير است، زيرا به واسطه تأثير پذيرى از روحيات ديگران، صفت مسؤوليت پذيرى بتدريج در او تقويت مى‌شود. روشن است كه وجود چنين روحيه‌اى در انسان، موجب سرايت اين صفت به همسر او خواهد شد و همچنين تأثير فراوانى در مسؤوليت پذيرى فرزندان آن خانواده مى‌گذارد. برعكس، اگر انسان فاقد چنين روحيه‌اى باشد، اما از همسر خود انتظار داشته باشد كه تمام مسؤوليتهاى خود را بخوبى انجام دهد، توفيقى در اين زمينه به دست نخواهد آورد.

بنابراين، لازمه ايجاد روحيه مسؤوليت‌پذيرى در محيط خانواده اين است كه مرد