نمى‌انجامد، تأثير بسيارى در پيدايش روحيه گذشت درانسان دارد.

بايد همواره به ياد داشت، كسى كه نسبت به همسر خود گذشت ندارد و همواره درصدد اثبات نادرست جلوه دادن رفتار او و بر حق شمردن رفتار خويش است، جز به موضع‌گيرى خصمانه همسر خويش كمك نمى‌كند، زيرا در اين صورت، او درصدد دفاع از خود برآمده و براى حفظ شخصيت خود در برابر ديگرى به توجيه رفتار خويش پرداخته و يك درگيرى مستمر و فزاينده در زندگى آنها به وجود مى‌آيد و در نتيجه، هيچ يك به اصلاح رفتار نادرست همسر خويش موفق نخواهد شد، در حالى كه با گذشت و اغماض نسبت به بديهاى همسر، مى‌تواند با ملايمت او را متوجه اشتباهات خود كند و او را در اصلاح رفتار خود يارى دهد.

. 2- يادآورى عيوب خود

يادآورى عيوب خود، تأثير بسزايى در گذشتِ از خطاهاى همسر دارد. هر يك از زن و شوهر همان گونه كه داراى عيوبى هستند، خوبيهايى نيز دارند و طبيعى است كه هر يك، از همسر خود انتظار داشته باشد كه از بديهاى او گذشت كرده و بديها را در مقايسه با خوبيها در نظر بگيرد. چنين انتظارى در هر دو طرف وجود دارد و در مورد زن نيز بايد رعايت شود.

كسى كه به اشتباهات خود توجه ندارد و در محيط خانواده، تنها به عيوب همسر مى‌پردازد، با بى‌انصافى تمام، ناهمواريهاى زندگى خانوادگى را معلول رفتار نادرست همسر مى‌پندارد و بدين گونه با توجه افراطى به خطاهاى همسر، به جاى اصلاح او به تيره‌تر شدن اوضاع كمك مى‌كند.

بنابراين، لازم است ما به عيوب خود نيز توجه كنيم. زيرا چه بسا رفتارهاى نادرست همسر از رفتار غلط ما ناشى شده باشد. با توجه به اين نكته و اينكه انسان عارى از اشتباه نيست، مى‌توانيم صفت پسنديده گذشت را دستورالعمل زندگى خويش قرار دهيم.

. 3- بزرگوارى اخلاقى‌

گذشت يكى از صفات والاى انسانى است كه ارزش اخلاقى فراوانى دارد. افرادى در زندگى از خود گذشت نشان مى‌دهند كه داراى صفات عالى اخلاقى باشند. اينان نه‌تنها