پرورش استعدادهاى كودك، تأثير ويژهاى در رشد و تكامل او دارد و در
حقيقت تربيت به معناى شكوفايى استعدادهاى فطرى كودك است. يكى از استعدادهاى مهم
كودك، استعداد دينى اوست كه پدر و مادر بايد به رشد و پرورش آن همّت گمارند و از
ابتدا روح دينى را در او تقويت كنند.
انجام آداب اسلامى و انتخاب نام نيك براى فرزند، از اولين وظايفى است
كه شايسته است پدر و مادر به آن توجّه كنند.
واداشتن كودك به انجام عباداتى چون نماز و روزه بايد باتوجّه به
آمادگى و شرايط سنّى او صورت گيرد، تا هيچ گونه زدگى در كودك ايجاد نشود و همواره
علاقهمند به دستورات دينى باشد.
استعداد علمى كودك نيز بايد توسّط پدر و مادر به گونهاى شايسته
پرورش يابد. پرورش قدرت تفكّر و حسّ حقيقت جويى و آموزش علمى و مهارتهاى اجتماعى
به كودك، موجب رشد فكرى اجتماعى او مىشود.
پرسش
1- پرورش استعداد دينى كودك چه نقشى در تربيت وى دارد؟
2- نامگذارى كودك چه تأثيرى در شخصيّت او دارد؟
3- توصيه امام صادق 7 را به پدران در مورد آموزش دينى فرزندان
بنويسيد.
4- راه پرورش استعداد علمى كودك كدام است؟
5- نقش آموزش مهارتهاى اجتماعى در شخصيت كودك را بيان كنيد؟