. 5- حيا

عامل ديگرى كه در حفظ پاكدامنى انسان مؤثر است، صفت شرم و حياست. انسان به همان ميزان كه از اين صفت پسنديده بهره‌مند است، از كارهاى زشت و نامشروع دورى مى‌كند. در اين زمينه به چند حديث از امير مؤمنان صلوات‌الله‌عليه توجه كنيد:

«عَلى‌ قَدْرِ الْحَياءِ تَكُونُ الْعِفَّةُ»[1]

پاكدامنى هر كس به اندازه حياى اوست.

«الْحَياءُ يَصُدُّعَنْ فِعْلِ الْقَبيحِ»[2]

حيا از [انجام‌] كار زشت جلوگيرى مى‌كند.

«اصْلُ الْمُرُوَّةِ الْحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا الْعِفَّةُ»[3]

حيا ريشه جوانمردى و ميوه آن پاكدامنى است.

آثار پاكدامنى‌

پاكدامنى گذشته از آثار مطلوب معنوى و اخلاقى براى انسان، نتايج گرانبهايى در تأمين سعادت خانوادگى دارد. در اينجا به سه اثر ارزنده اشاره مى‌كنيم.

1- مصونيت همسر از ناپاكان‌

زن و شوهر بيش از هر كس ديگر، از اخلاق يكديگر تأثير مى‌پذيرند. اخلاق زشت و زيباى آنها با گذشت زمان در همديگر اثر مى‌گذارد. از اين رو، شخص فاسد و هرزه با كارهاى نامشروع و آلودگى به بى‌عفتى، همسرش را به فساد سوق مى‌دهد، ولى انسان پاكدامن با حفظ خود از گناهان و كارهاى نامشروع جنسى، زمينه مصونيت همسر خود را در برابر ناپاكان فراهم مى‌كند. امام صادق 7 مى‌فرمايد:

[1] - شرح غررالحكم، ج 2، ص 418

[2] - همان، ج 1، ص 365

[3] - همان، ج 2، ص 418