قرآنى يكى از پيامدهاى ايمان آن است كه انسان نه بر گذشته خويش اندوه مى‌كشد و نه از آينده مى‌هراسد (مائده/ 69؛ يونس/ 62).

9. عزّت:

هر چند دريافتن اين حقيقت بر بى‌ايمانان دشوار است، امّا عزّت و سربلندى راستين از آن خداوند و رسول و مؤمنان است (منافقون/ 8).

10. غيرت و جوانمردى:

قرآن كريم درباره اهل ايمان مى‌فرمايد، آنان كسانى‌اند كه به زنا و هرزگى تن نمى‌آلايند (فرقان/ 68). از پاره‌اى روايات نيز بر مى‌آيد كه غيرتمندى و دورى از بى‌بند و بارى، از ايمان سرچشمه مى‌گيرد (نهج الفصاحة، 433).

11. فضيلت و برترى:

قرآن كريم درباره مؤمنان مى‌فرمايد: «آنان كه ايمان آورده و كارهاى نيك انجام مى‌دهند، بهترين انسان‌هايند.» (بيّنه/ 7)

12. هدايت و فراست:

از نشانه‌هاى آشكار ايمان، هدايت و فراست است كه خداوند ارزانى مى‌كند (يونس/ 9). در روايت آمده است: «از فراست مؤمن بپرهيزيد كه او به نور خدا مى‌نگرد.» (بصائر الدّرجات‌، 357؛ عيون اخبار الرّضا، 2/ 200)

افزون بر آنچه گذشت، ديگر نشانه‌ها و پيامدهاى ايمان عبارت‌اند از:

مسئوليّت پذيرى، دل نبستن به دنيا، سلامت جسم و جان، خوش‌بينى به جهان هستى، هدفدارى و ....

ب. دستاوردهاى دنيوى و اجتماعى:

1. آرامش اجتماعى:

ايمان، مايه پاى بندى انسان به ضوابط اخلاقى و احكام عملى است و مسلمانان از تعدّى به حقوق يكديگر مى‌پرهيزند و بدين سان، جامعه اسلامى پيوسته در آرامش و آسايش است. مؤمن در رفتار و كردار و گفتار خويش، مى‌كوشد تا به ديگران آسيب نرساند و بر كسى ستم نكند. رفتار او به گونه‌اى است كه در برخى روايات آمده است: «مؤمن گويى لجام بر دهان دارد.» (خصال‌، 1/ 229) نيز در روايتى آمده است: «مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبانش ايمن‌اند.» (مستدرك الوسائل‌، 2/ 403)

2. بركت الهى:

قرآن آشكارا مى‌فرمايد: اگر مردم ايمان آورند و پرهيزگارى كنند، بركات آسمان و زمين بر آنان گشوده مى‌شود (اعراف/ 96).

3. هميارى و همدردى:

از وظايف دينى مؤمنان است كه به يارى يكديگر بشتابند و به آنچه در جامعه اسلامى مى‌گذرد، حسّاسيّت نشان دهند؛ چنان كه در