حمايت همه‌جانبه و گسترده قدرت‌هاى استكبارى از عراق، فشار تحريم اقتصادى، فشارهاى روانى ناشى از بمباران و موشك‌باران شهرها و مناطق مسكونى، بهره‌گيرى گسترده دشمن از سلاح شيميايى، تحركات عملياتى منافقين در خطوط مرزى و از دست رفتن بخشى از فتوحات رزمندگان اسلام نظير فاو، جزاير مجنون، شلمچه و حلبچه و استقرار دشمن در اين مناطق، وضعّيت بحرانى خاصّى را بر كشور حاكم كرد كه شايد موافقت حضرت امام با حضور مجدّد رهبرى در جبهه را بتوان يكى از راه‌هاى خروج از اين بحران قلمداد كرد.

آنگاه مقام معظم رهبرى با يك پيام تاريخى و معنوى به‌عنوان امام جمعه تهران، ائمه جمعه سراسر كشور را به حضور در جبهه فرا خواند:

امروز نيز بايد دلها و همّت‌ها، جسم‌ها و جان‌ها براى دفاع از ميهن عزيز، كعبۀ اميد مستضعفان و پايگاه رفيع اسلام و قرآن بسيج شوند. امروز نيز همۀ قشرها بايد به نداى امام خود لبيك گويند و سركوب متجاوز را واجب‌ترين فريضه بدانند! علما بايد پيشاهنگ و علمدار اين حركت عظيم باشند و يك بار ديگر فداكارى خود را در راه خدا و اسلام به اثبات برسانند و به طور ويژه ائمۀ جمعه محترم مسؤوليت بزرگى را كه در اين لحظات بسيار حساس و تعيين‌كننده از تاريخ اسلام متوجّه آنان است، به درستى احساس نمايند.

اين‌جانب با درك عميق از اهميت زمان و با اذعان به اين‌كه جهاد و شهادت در اين برهۀ حساس فريضه‌اى مضاعف است، تن و جان ناقابل خود را به جبهه حق برده و در معرض و تكليف و قضاى الهى مى‌گذارم و از شما نيز همراهى و همگامى مى‌طلبم. [1]