و عشق به شهادت و عشق به لقاءاللّه، اين‌هاست كه پيروزى مى‌آورد، پيروزى را شمشير نمى‌آورد. [1]

امام پيروزى‌هاى عظيم و شگفتى‌ساز رزمندگان اسلام را كه با عِدّه وعُدّۀ ناچيز در مقابل امكانات بى‌شمار دشمن به دست مى‌آمد، در پرتو ايمان به خدا و اخلاص رزمندگان ميسر مى‌دانست:

شما احتمال اين معنى را ندهيد كه تفنگ و ژ3 و مسلسل شما پيروز شده است، مقابل شما بالاتر از اين را هم داشتند. شما اندك داشتيد و آن‌ها بسيار، لكن آنچه شما را پيروز كرد و پيروز مى‌كند، آن ايمان شماست و آن اخلاص شماست. [2]

و در يكى از پيام‌ها مى‌فرمايد:

شما در اين نبردهاى بزرگ مثل آبادان و مثل تنگۀ چزابه و مثل [فتح] بستان كارى كرديد كه اعجاز بود؛ اعجاز بود از باب اين كه يك جمعيت كم با عِده و عُدۀ كم و با ايمان بزرگ اين اعجاز را آفريدند. [3]

6-13. تقويت روحيۀ خلاقيّت و خودباورى

سرافرازى و عزّت يك ملت در بازگشت به استعدادها و توانايى‌هاى بالقوۀ خويش و رهايى از وابستگى به بيگانگان است و اين امر در پرتو روحيۀ خلاقيّت و خودباورى تحقّق مى‌پذيرد. در دوران دفاع مقدّس كه ايران اسلامى در تحريم اقتصادى به سر مى‌برد و تهيّۀ سلاح و تجهيزات سبك و نيمه سنگين نيز با مشكلات زيادى مواجه بود، حضرت امام به استعدادهاى