تفاوت انگيزه و هدف و نيت در رزمندگان اسلام و نيروهاى عراقى، مهم‌ترين شاخصۀ شناخت اين دو نيروى نظامى بود. امام با توجه به اين نكتۀ دقيق و مهم خطاب به رزمندگان مى‌فرمود:

فرق است مابين ايدۀ شما و دشمن‌هاى شما؛ آن‌ها براى قدرتمندى، براى نمايش قدرت، براى شيطان با اسلام به جنگ برخاستند و شما براى رضاى او (خدا) و براى قوت دادن به اسلام و پياده كردن احكام اسلام به دفاع برخاستيد. [1]

امام پيوسته رزمندگان و فرماندهان قرارگاه‌ها را به مسائل معنوى‌توجه مى‌داد و در ديدار با فرماندهان، مالك اشتر را به عنوان يك الگو مطرح مى‌كرد و آيۀ اَشِدّاُء عَلَى الْكُفّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ را يادآور مى‌شد. [2]

امام از راه‌هاى ذيل به پشتيبانى معنوى و فرهنگى رزمندگان مى‌پرداخت:

1-13. توجه دادن به اراده و قدرت خداوند

از ديدگاه امام، تحول عظيم معنوى ملّت و جوانان به‌پاخاسته وسلحشور ايران اسلامى جلوه‌اى از عنايات الهى بود. از اين رو، به نيروهاى مسلح و دلاوران بسيجى مى‌فرمود:

خداوند به شما عنايت داشته است كه شما را مهيا كرده است تاقرآن كريم و اسلام عزيز و ميهن اسلامى را حفظ كنيد. نظام الهى مقرر كرده است تا شما براى خدمت به اسلام انتخاب شويد. [3]

بايد شما بدانيد آن كه فرمان داده است به همۀ ما، خداست. فرمانده همه