با توجه به نظر تمامى كارشناسان سياسى و نظامى سطح بالاى كشور كه من به تعهد و دلسوزى و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش‌بس موافقت نمودم و در مقطع كنونى آن را به مصلحت انقلاب و نظام مى‌دانم. [1]

3. تفويض اختيارات و تعيين مسؤوليت‌ها

امام به دليل گستردگى امور جنگ و براى تمركز قواى نظامى، بهره‌گيرى كامل از استعدادها و نيروهاى رزمى و پشتيبانى و سرعت عمل در تصميم‌گيرهاى نظامى و دفاعى، برخى از اختيارات خود را به مسؤولان سياسى و فرماندهان نظامى مورد اعتماد تفويض مى‌كرد. همچنين وظايف و مسؤوليت‌هايى را براى برخى تعيين مى‌نمود و خود به عنوان رهبر و فرمانده كل قوا، بيش‌تر، سياست‌هاى كلى دفاع مقدّس را تعيين، و بر حسن اجراى آن‌ها نظارت مى‌كرد. اختيارات تفويض‌شده يا مسؤوليت‌هاى تعيين‌شده از اين قرار است:

يك- تفويض امور نظامى جنگ به شوراى عالى دفاع و قرارگاه خاتم‌الانبيا و تعيين جانشينى فرمانده كل قوا؛ امام در اوائل جنگ اشاره داشت:

كليۀ امور مربوط به جنگ در تحت نظر شوراى عالى دفاع اداره شود. [2]

در اواخر سال 62 و پيش از عمليّات خيبر، آيةالله هاشمى رفسنجانى را طى حكمى به فرماندهى قرارگاه خاتم‌الانبيا (قرارگاه مشترك ارتش و سپاه) منصوب كرد:

جنابعالى را به سمت فرماندهى دنبالۀ عمليّات والفجر نصب كردم. توفيق و پيروزى قواى اسلام را بر كفر از خداوند تعالى خواستارم. [3]