2-2.تابلونوشته‌ها

تابلو نوشته‌ها در طول جاده‌هايى كه به جبهه ختم مى‌شد،كنار سنگرها،در پادگان‌ها و در جغرافيايى به‌وسعت جبهه‌ها و حتّى همۀ ايران،پيام‌رسان فرهنگ،ايمان،آرمان و انديشه‌هاى جبهه بودند.تابلونوشته‌ها فرهنگنامۀ نسلى بودند و هستند كه براى خدا جنگيد،براى خدا شهيد داد و جان‌مايۀ حركت خويش را از كربلا و عاشوراى حسينى وام گرفته بود.تابلونوشته‌ها داراى ويژگى‌هايى چند بودند:

يك- از يك كلمه تا يك عبارت و گاه يك متن،محتواى تابلونوشته‌ها را تشكيل مى‌داد.گاه تنها يك كلمه مانند صبر،ذكر،نماز،غفلت،صلوات،دعا، عاشورا و حسين،نقش تابلو بود؛

دو - آيات قرآنى،احاديث و روايات،جملات حضرت امام(ره)بيش‌ترين كاربرد را در تابلونوشته‌ها داشتند؛

سه- فرهنگ عاشورا و واژگان تداعى‌كنندۀ كربلا مانند عاشورا،كربلا،يا اباعبداللّه،يا حسين،هيهات منّا الذلّه،يا ثاراللّه،محرّم،يا زينب،يا اباالفضل و...متن بسيارى ازتابلونوشته‌ها بود؛

چهار - ابيات مشهور به‌ويژه عنوان نوحه‌هاى شورانگيز و سروده‌هاى شاعران انقلاب،جايگاهى قابل اعتنا در تابلونوشته‌ها داشت؛

پنج- فرهنگ«صلوات»مانند كافۀ صلواتى،تلگراف صلواتى،خياطى صلواتى،سلمانى صلواتى و نيز نشان دادن اين نكته كه«كربلا»غايت و نهايت آرمان‌ها است،همه‌جا چهره مى‌نمود.تابلوهايى كه فاصله تا كربلا را مشخص مى‌كرد نيز زينت جادّه‌ها بود؛

شش- تعدادى از تابلونوشته‌ها عين سخنان رزمندگان بود و گاه واژگان