عروسى من در جبهه و عروس من شهادت است.صداى غرّش گلولۀ توپ و خمپاره عقد مرا مى‌خوانند و با پوششى از خون گرم و سرخ،خود را براى معشوقم آرايش خواهم كرد. [1]

نمادها و ارزش‌هاى پيوسته با عاشورا آن چنان با وصيّت‌نامۀ شهيدان درآميخته است كه بايد آن‌ها را جلوه‌گاه ارزش‌ها و نمادهاى كربلا دانست.

اگر پرداختن به آن ارزش‌ها را بدون اشارۀ مستقيم به كربلا محاسبه كنيم، وصيّت‌نامه‌ها بى‌هيچ استثنا،چيزى جز اين ارزش‌ها ندارند.دعوت به مجاهدت،امر به معروف و نهى از منكر،دعوت به نماز و عبادات،ايثار، ازخودگذشتگى،دفاع از حريم دين،دفاع از اخلاق و پاكى،اطاعت از رهبرى،صبورى در شدائد و مصائب،دعوت به ادامۀ راه،دعوت به زيستن عالمانه و عارفانه و رفتن مخلصانه و عاشقانه،همه و همه،در وصيّت‌نامه‌ها فراوان يافت مى‌شوند كه همۀ اين‌ها خود فرهنگ ارزشىِ عاشورا و كربلاى حسينى‌اند.

6.الگوها و چهره‌هاى عاشورايى

توجّه به چهره‌هاى عاشورايى،آرزوى پيوستن به آن‌ها و درك شهادتى همچون شهادت آن بزرگواران،در بسيارى از وصيّت‌نامه‌ها ديده مى‌شود.

بيش از هر نامى نام دو چهرۀ اصلى كربلا،حضرت اباعبداللّه الحسين(ع) و حضرت زينب(س)،در وصيّت‌نامه‌ها ديده مى‌شود.آرزوى شهادت مانند اباعبداللّه و دعوت به صبورى خانواده در مصائب مانند زينب(س)،آرزوى