امروز اسلام عزيز غريب مانده،و ما بايد تمام امكانات جانى،مالى و خدماتى را صرف سربلند كردن اين دين الهى و انسان‌ساز بنماييم.رفتنم به جبهه به اين دليل است كه به يارى خداوند بر دشمنان بشريّت پيروز شده و زمين را به دست وارثان حقيقى آن-كه مستضعفين هستند-بسپاريم؛به اين دليل بود كه دور از همۀ زرق و برق دنيا،دور از هرگونه مسائل خودنمايى،فخرفروشى، رياست‌طلبى و يا وارد شدن به محيطى و نهايت سوءاستفاده كردن‌ها،به اين دين واقعاً انسان‌ساز-كه بشريت را از تمام منجلاب‌ها نجات مى‌دهد-كمك كرده و آن را احيا كنيم.به جبهه مى‌روم كه اسلام را يارى كنم كه ان‌شاءاللّه مردم محروم و مستضعف عراق،لبنان،فلسطين،افغانستان و...از بند چپاولگران شرق و غرب،اين مكندگان خون ضعفا،رهايى بخشيم.از اسلام دفاع مى‌كنم كه فردا و فرداها اسلام-به يارى خداوند و آن چيزى كه وعدۀ اوست-دست به دست گشته و به دست صاحب اصليش آقا امام زمان(عج) برسد.به جبهه مى‌روم كه در آينده فرزندم و تمامى فرزندان در محيطى كه احكام اسلام حاكم باشد،تربيت بشوند. [1]

2-2.اصلاح بر اساس معيارها

در وصيّت‌نامۀ اباعبداللّه(ع)،حركت بر مبناى سنّت و سيرۀ پيامبر(ص) و على(ع) هدفى اساسى مطرح شده است.شهيد آوينى در وصف رزمندگان و شهيدان به اين ويژگى اشاره دارد و مى‌گويد:

كربلا تماشاگه عشق است نه سراب عقل،كربلا تماشاگه راز است،راز خون،راز «إِنّى أَعْلَمُ مٰالٰا تَعْلَمُونَ».آن جا سفّاكان خون در برابر«باذلان خون»صف كشيده‌اند؛