اسلام به جبهه مى‌روند [1]و روحيۀ معجزه‌آساى سلحشوران نيروهاى مسلّح از خلوص نيّت آنان سرچشمه مى‌گيرد. [2]حضرت امام (ره) عنايت خداوند متعال به رزمندگان را منوط به اخلاص آنان مى‌دانست و مى‌فرمود:

[آيا] امكان دارد يك كسى براى خدا كار بكند و خداى تبارك و تعالى به او عنايت نداشته باشد؟ [3]

امام راحل پس از عمليّات پيروزمند فتح‌المبين، در جمع رزمندگان اسلام با اشاره به اخلاص حضرت على (ع) در جنگ احزاب كه يك ضربتِ او را با عبادت جنّ و انس برابر ساخت، فرمود:

شما رزمندگان متوقع نباشيد كه از مثل من يا هركس كه از سنخ بشر است از شما تقدير كند، نمى‌تواند تقدير كند. خداوند متعال مشترى شما است! . . . شما دو مطلب را متحقق كرديد كه با اين دو مطلب كسى كه از سنخ بشر جز آن كه از اولياى خدا باشد و الهام از خدا گرفته باشد نمى‌تواند تقدير شما را بكند: يكى بزرگ‌تر سرمايۀ خودتان كه آن حيات است، در طبق اخلاص گذاشتيد، و ديگرى اين كه اين هديه را با اخلاص در طبق اخلاص‌تان گذاشتيد. عمده اين اخلاصى است كه در شما جوانان ظاهر است. شما از اين اخلاص و ايثار جمهورى اسلامى را بيمه كرديد. فتح‌هايى كه نصيب شما شده است، خصوصاً در فتح مبين، گرچه با هيچ معيارى نمى‌توان آن را سنجيد و با هيچ زبانى نمى‌توان از آن توصيف كرد، لكن آنچه كه بالاتر از همۀ آن‌ها است، اين صداقت شما و اين اخلاص شما در بارگاه حق‌تعالى است. آنچه كه در نزد خدا ارزشش از همه بالاتر است، اين ايثار از روى اخلاص است. . . .