جبهه‌ها كه با اخلاص خاص خود عنايات خاص خداوند قادر را جلب نموديد، كدام قدرت و كدام ابزار جنگى مى‌توانست جمهورى اسلامى و كشور عزيز شما را از اين درياى موّاج متلاطم كه شرق و غرب و وابستگان به آنان دست به دست هم و بازو به بازوى يكديگر داده و در پى غرق آن كوشيدند و مى‌كوشند، نجات دهد. اين كوردلان از خدا بى‌خبر و عارى از معنويات نمى‌دانستند كه اين كشتى نوح است كه خدايش كشتيبان و پشتيبان است. اينان با ابزار و ساز و برگ مادى به جنگ ايمان و معنويت و كشور صاحب‌الزمان ارواحنا لمقدمه الفداء آمده‌اند. [1]

بى‌ترديد بايد براى صداميان و وابستگان آن در داخل كشور ثابت شده باشد كه كمك‌هاى همه‌جانبۀ ابرقدرت‌ها و وابستگان به آن‌ها و بوق‌هاى تبليغاتى شبانه‌روزى آنان تاكنون به حال آنان مفيد نبوده و پس از اين نيز به خواست خداوند تعالى مفيد نخواهد بود. . . . تمام اين مسائل و رسوائى‌هايشان به خاطر آن است كه اسلام و نفوذ معنوى آن را در توده‌هاى ميليونى مردم نشناخته‌اند و چشم و گوش خود را از شناخت حقيقت‌ها بسته‌اند. اينان آيا نديده‌اند كه در ظرف مدت كوتاهى جوانان غيور ايران در سايۀ معنويت اسلام از پرتگاه‌هايى كه قدرت‌هاى نفتخوار و مفتخوار براى سقوط آنان ايجاد كرده بودند، به صورتى معجزه‌آسا نجات يافته و به قلۀ بلند ايمان و تعهّد به اسلام صعود نموده‌اند و با شجاعت و شهامت كم‌نظير بر كفر جهانى و عفلقيان تاخته و آنان را از كشور عزيز خود بيرون رانده‌اند و ملّت اسلامى خود را از دست چپاولگران شرق و غرب نجات داده و تفاله‌هاى وابسته و پيوستۀ آنان را به جاى خود نشانده‌اند و به عمر ننگين آن‌ها خاتمه داده‌اند؟ [2]