مسلّم است كه با آن حجم بسيار زياد امدادهاى ابرقدرت‌ها، تنها نيروى لايزال الهى و توجّهات ائمۀ‌اطهار (ع) و در يك كلام «امدادهاى غيبى» است كه باعث شده است بتوانيم در اين عمليات دشمن را شكست دهيم. [1]

اكنون پس از بيان پاره‌اى نقطه‌نظرهاى كلّى در بارۀ نقش امدادهاى‌غيبى در دفاع مقدّس، بايسته است انواع امدادهايى را كه از منظر حضرت امام (ره) و مسؤولان جنگ و نيز رزمندگان اسلام در دفاع مقدّس تجلّى كرد، با تفصيل بيش‌ترى بيان كنيم:

1. تحوّل روحى و معنوى رزمندگان

نخستين چيزى كه در سخنان حضرت امام (ره) و مسؤولان جنگ به عنوان امداد و نصرت الهى جلب نظر مى‌كند، «تحوّل روحى و معنوى» بخش عظيمى از مردم به طور عام و رزمندگان اسلام به طور خاص است. اين تحوّل را بايد در ادامۀ تحوّل روحى و معنوى ملّت ايران در انقلاب اسلامى و بسى ژرف‌تر و گسترده‌تر از آن ارزيابى كرد. از منظر امام، اين دگرگونى ژرف مردم و رزمندگان را شيفتۀ دفاع از كيان اسلامى كرد و مهيّاى ايثار و فداكارى نمود؛ شوق شهادت را در جان‌هاى آنان زنده كرد و از وابستگى‌هاى دنيوى رهايى بخشيد. حضرت امام پس از عمليات بدر در وصف رزمندگان مى‌فرمايد:

اين چه روحى است كه اين‌ها [رزمندگان] پيدا كرده‌اند، چطورشده است كه يك‌دفعه اين جهش پيدا شد، سال‌ها زحمت مى‌خواهد تا به آستانۀ اين امر برسد، چه شد كه اين‌ها اين‌طور سريع راه را طى كردند؟ اين، جز اين [نيست]