نام کتاب : سرداران صدر اسلام(ج7) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 151
3. امام حسين (ع) در موقع خروج از مدينه و يا مكه، هيچ فردى را علناً دعوت به جهاد نكرد تا عدم حضور مسلمانان مكه و مدينه و بصره و ... علامت عدم تبعيت آنان از دستور صريح امام معصوم تلقى شود. ميانجيگرىهاى احنف نفوذ كلمه و خلاقيت و مديريت و شخصيت برجسته احنف ايجاب مىكرد كه اودر بسيارى از درگيرىها و اختلافات دخالت كند، و مسايل و مشكلات را حل و فصل نمايد. اخلاق والا و ملكات فاضله او وى را مدد نمود، و او را پيوسته با موفقيّت روبرو مىساخت. و در تاريخ مواردى از اين نوع تلاش او آمده است كه در اينجا به يك نمونه اشاره مىكنيم. هشامبن عتبه مىگويد، احنف را ديدم در حالى كه براى خونبها نزد جماعتى آمده بود. آنها به جاى يك خونبها دو خونبها مطالبه مىكردند. احنف پرسيد: به چه حكم مىكنيد؟ گفتند ما براى كشته شدن يك نفر دو خونبها مىخواهيم. گفت: اين حق شماست، و وقتى آنها ساكت شدند گفت: من آنچه را كه خواستيد به شما مىدهم، به جز اينكه من به شما چيزى مىگويم. خداوند عزوجل يك خونبها مقرر فرموده، و رسول خدا (ص) نيز يك خونبها قرار داده، و همه عرب در ميان خود يك خونبها داد و ستد مىكنند، و امروز شما طلبكار هستيد، و مىترسم در آينده شما بدهكار شويد، در آن زمان ديگران از شما به كمتر از آنچه خودتان پذيرفتهايد راضى نخواهند شد. گفتند: پس همان يك خونبها را بپردازيد. «1» اندرزهاى احنف مردى از بنى تميم مىگويد: در مجلس احنف حاضر شدم، در حالى كه قبيلهاش
نام کتاب : سرداران صدر اسلام(ج7) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 151