شش شرط نخست مربوط به ابعاد خودسازى و تربيت فردى بوده است و سه شرط اخير، وظايف حساس اجتماعى و مراقبت از محيط اجتماعى و شركت در امر حكومت صالح را ره مى‌نمايد.از اين رو،ايثارگرى در واقع از مسير خودسازى و اصلاح رفتار و منش و باورها عبور نموده،به ميدان ايثار و فداكارى مى‌انجامد. [1]

پيامبر اكرم(ص) با طرح انديشه و باورهاى ناب اسلام و راسخ كردن آنها با عمل خود در جان مسلمانان توانست از انسان‌هايى كه در عصر جاهلى افرادى خودخواه،لجوج و خون‌ريز بودند،افرادى تربيت كند كه براى بر پا داشتن اسلام،جان و مال و فرزندان خود را در اين راه ايثار كنند! رهبر معظم انقلاب اسلامى دربارۀ اين سيرۀ پيامبر چنين اظهار مى‌دارد:

«پيامبر اكرم(ص) نظامى را به وجود آورد كه خطوط اصلى آن چند چيز است.من در ميان اين خطوط اصلى چهار چيز را عمده يافتم:اول، معرفت شفاف و بى‌ابهام.معرفت نسبت به دين،معرفت نسبت به احكام،معرفت نسبت به جامعه،معرفت نسبت به تكليف،معرفت نسبت به خدا،نسبت به پيامبر،معرفت نسبت به طبيعت....خط اصلى دوم، عدالت مطلق و بى‌اغماض بود؛عدالت در قضاوت،عدالت در برخوردارى‌هاى عمومى و به خصوص چيزهايى كه متعلق به همۀ مردم است و بايد با عدالت تقسيم بشود.عدالت در اجراى حدود الهى، عدالت در مناصب و مسئوليت‌دهى و مسئوليت‌پذيرى....سوم، عبوديت كامل و بى‌شريك در مقابل پروردگار،يعنى عبوديت خدا در كار و عمل فردى،عبوديت در نماز كه بايد قصد قربت داشته باشد تا عبوديت در ساختن جامعه،در نظام حكومت و نظم زندگى مردم و مناسبات اجتماعى....چهارم، عشق و عاطفۀ جوشان .اين هم از خصوصيات اصلى جامعه اسلامى است.عشق به خدا،عشق خدا به مردم: «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» (مائده54/) ...،محبت به همسر،محبت به فرزند...محبت به پيامبر(ص)،محبت به اهل بيت(ع).» [2]

پيامبر(ص) اين خطوط را ترسيم كردند و جامعه را براساس اين خطوط بنا نمودند. [3]عدالت نبوى و ايثار رسول خدا و ياران مخلص وى،پايه‌گذار جامعۀ ايثارگرى شد كه شهروندان و