لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم ب‌ِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ.

(توبه:128)

به يقين،رسولى از خود شما به سوى‌تان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.

يكى از رسالت‌هاى مهم اجتماعى روحانيان كه ادامه‌دهندگان راه پيامبرانند اين است كه مردمى باشند و خود را امين و خادم مردم بدانند و اين موقعيت را كه سيرۀ سلف صالح است براى هميشه حراست كنند.

امام خمينى (قدس سره) بارها بر مردمى بودن روحانيان تأكيدداشته و مى‌فرمودند:

شما پشتوانه‌تان ملت است.ملت مسلمان است.اين ملت مسلمان علاقه دارد به اسلام،علاقه دارد به روحانى اسلام.روحانى اسلام بايد خدمت بكند،اگر خدمت نكند مردم عمل روحانى با او نمى‌كند. [1]

مردم به عنوان اينكه اينها اسلامى هستند و معرف اسلام هستند همه اين طورى هستيم،به عنوان كه ما يك آدم هستيم خدمتگزار به اسلام،مردم ما را مى‌پذيرند،و الا چشم و ابروى سياهى كه ما نداريم كه مردم براى خاطر او ما را بپذيرند اينها مى‌دانند كه ماها خدمتگزار هستيم به آنها و خدمتگزارها را مردم علاقه دارند. [2]

مقام معظم رهبرى نيز با تأكيد بر سيرۀ سلف صالح،وظيفه روحانيان را خدمت به مردم و مردمى بودن مى‌داند:

اين سلسلۀ علماى بزرگى كه شما قبل از صفويه مى‌شناسيد شهيدين،محقق كركى،ديگران و ديگران...كه در آن دوران زندگى كردند.آن دوران،دوران اختناق و شدت بود.آنان در آن دوران توانستند خودشان را حفظ كنند،يعنى جاى خودشان را پيدا كردند.جايشان كجاست؟ جايشان در كنار مردم مظلوم شيعه.آنان مى‌توانستند براى خودشان حسابى جدا از حساب مردم باز كنند،اما هيچ وقت اين كار را نكردند،در كنار مردم باقى ماندند.

...شما ملاحظه كنيد در ميان علماى دوران صفويه،شيخ الاسلام هست.عالم معروف مورد