در جاى ديگر در همين ارتباط چنين مى‌خوانيم:

رُوِىَ اَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ (ص) قٰالَ لِعَلِىٍّ (ع) حِيْنَ بَعَثَهُ فِى اِثٰارِ الْقَوْمِ يَوْمَ اُحُدٍ يَسْتَطْلِعُ اَخْبٰارَهُمْ. . . اَىَّ ذٰلِكَ كٰانَ فَاَخْفِهِ حَتّٰى تَأْتيٖنى. . . [1]

آنگاه كه پيامبر اكرم (ص) در روز جنگ اُحُد حضرت على (ع) را در تعقيب دشمن براى كسب خبرى فرستاد، به ايشان سفارش كرد. . . نتيجه هر چه بود، آن را پنهان دار تا به من برسانى.

در تاريخ چنين مى‌خوانيم:

هر وقت پيامبر اكرم (ص) يكى از مهاجرين را به مأموريتى اعزام مى‌كرد [ به منظور رعايت اطمينانِ بيشتر ] يكى از انصار را نيز همراه او مى‌فرستاد. [2]

اين نمونه‌ها از مأموريت افراد مختلف در موضوع واحد، به خوبى بيانگر شدّت اهتمام پيامبراكرم (ص) به اطّلاعات و جايگاه ويژۀ اين ماموريت در مقايسه با ديگر وظايف و ابتكار عمل پيامبر اكرم (ص) در هدايت شبكه اطّلاعاتى است و از بررسى آن به نتايج زير مى‌توان رسيد:

1. ارتباط مستقيم شبكه‌هاى اطّلاعاتى با پيامبر اكرم (ص) به عنوان رئيس حكومت

2. به كار گيرى شبكه‌هاى هم عرض در مأموريتهاى مهمّ بدون ارتباط با يكديگر

3. پنهان ساختن گزارشهاى اطّلاعاتى حتّى از مأموران ويژه