با اين كلمه، تجسّس را به عنوان يك ضد ارزش، مورد نكوهش و نهى قرار مى‌دهد.

پيامبر اكرم (ص) مى‌فرمايد:

به دنبال نقاط ضعف مؤمنان نباشيد، زيرا آن كس كه چنين باشد، خداوند تبارك و تعالى لغزشهاى او را پيگيرى مى‌كند و هر كس از سوى خداوند تبارك و تعالى مورد تعقيب قرار گيرد، خداوند او را رسوا مى‌كند، اگرچه در درون خانه‌اش باشد. [1]

امير مؤمنان (ع) ضمن توصيه‌هاى خود به مالك اشتر (فرماندار مصر) مى‌فرمايد:

وَلْيَكُنْ اَبْعَدُ رَعِيَّتِكَ مِنْكَ وَ اَشْنَؤُهُمْ عِنْدَكَ اَطْلَبَهُمْ لِمَعٰايِبِ النّٰاسِ، فَإِنَّ فِى النّٰاسِ عُيُوباً الوٰالِى اَحَقُّ مَنْ سَتَرَهٰا [2]

دورترين و زننده‌ترين كسان در نزدت، بايد كسى باشد كه كاستيهاى مردم را بيشتر مى‌جويد، زيرا در تمامى مردم كاستيهايى به چشم مى‌آيد كه پوشاندنشان را زمامدار، سزاوارترين باشد.

محدودۀ ممنوعيت

در اينجا مناسب است با استناد به روايات، به محدودۀ ممنوعيت تجسّس اشاره كنيم، زيرا روشن است كه كلّيت كاوش و تحقيق، جست و جو و پرسش