اطّلاعاتى باشند، چرا كه يك حكومت هر اندازه كادر و نيروى اطّلاعاتى داشته باشد، باز بسيارى از مسائل پوشيده مى‌ماند و مردم كه در همه‌جا حضور دارند، در هر زمان مى‌توانند اين نقش را به خوبى ايفا كنند.

براى نمونه در زمان حكومت حضرت‌امير (ع) ، شخصى از شرب خمر دو نفر از افراد سرشناس در اوّلين روز ماه مبارك رمضان باخبر مى‌شود و بى‌درنگ خدمت آن حضرت شرفياب شده و مسأله را گزارش مى‌كند. [1]از اين حادثۀ تاريخى مى‌توان دو نكتۀ مهمّ يعنى نقش اساسى مردم در سيستم اطّلاعاتى و لزوم همكارى همگانى را دريافت.

امروزه كه شبيخون فرهنگى به‌عنوان آخرين حربۀ استكبار جهانى بر ضد حكومت اسلامى آغازگرديده ودشمن بسيج اطّلاعاتى شده و بودجه‌هاى كلانى در اين امر اختصاص داده است، هوشيارى و همكارى عمومى بيشترى در مقابله و مبارزه با اين پديدۀ شوم ضرورى است. قدرتمندان همواره گسترش سلطۀ خويش را در گرو گسترش زمينۀ فساد و تباهى و ترويج منكرات مى‌بينند. [2]به عنوان شاهد تاريخى، قرنها مبارزۀ نظامى با مسلمانان اسپانيا به جايى نرسيد تا آنكه پس از ترويج منكرات و فساد در آن سرزمين، در مدّت كوتاهى مسيحيت بر آنجا چيره گرديد.

بنابراين، امروزه هيچ يك از منكرات (اقتصادى، سياسى، اجتماعى، فرهنگى و. . .) را نمى‌توان يك جرم شخصى تلقّى نمود، بلكه همه از مصاديق بارز توطئه جهانى در براندازى نظام اسلامى بوده و در خور برخورد هوشمندانۀ مردم و مسؤولان است.