طبقه‌بندى اطّلاعات

امير مؤمنان (ع) فرمود:

كُلَّما كَثُرَ خُزّٰانُ الْأَسْرارِ كَثُرَ ضِيٰاعُهٰا [1]

هر چه شمار رازداران بالا رود، ضايعات (و احتمال خطر) آن زيادتر خواهد بود.

از اين رو، براى حفظ بهينۀ اسرار بايد كوشش شود كه هر چه ممكن است تعداد آگاهان از يك راز محدودتر گردند. به منظور حفظ اين مصلحت، در نظامهاى امنيّتى و اطّلاعاتى تحت عنوان «طبقه‌بندى اطّلاعات» هر نوع گزارشى را فرد يا افراد خاصّى مى‌دانند كه فراتر از آنان نبايد در جريان آن قرار بگيرند، به گونه‌اى كه حتّى جست و جو براى دستيابى به آن خارج از محدودۀ مشخّص، جرم محسوب مى‌شود.

در همين ارتباط سخن زيبايى از حضرت على (ع) نقل شده است. آن حضرت در پاسخ به سؤال يكى از كاوشگران فرمود: «سِرَّ اللّٰهِ فَلٰا تَبْحَثْ عَنْهُ» [2]و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «سِرَّ اللّٰهِ فَلاٰ تَتَكَلَّفُوه» [3]: راز الهى است، از آن جست و جو نكنيد يا راز خداست، در يافتن آن به خود زحمت ندهيد.

همان‌گونه كه از روايات قبلى مشخص است، امام ضمن اشاره به طبقه‌بندى يك راز، افراد را نسبت به طبقۀ اطّلاعاتى خود اقناع كرده و