باجُوری (یا بَیْجوری ) ، ابراهیم بن محمد، عالم و نویسندة شافعی . در 1198 در باجُور، دهکده ای در ایالت مَنوُفیّة مصر متولد شد (علی پاشا مبارک ، ج 9، ص 2). در الازهر * تحصیل کرد و سپس در آنجا به تدریس پرداخت . در 1263 شیخِالازهر شد و در 1276 درگذشت . مشهورترین آثار ادبی او عبارت اند از: 1) رسالةٌ فی علم التوحید ؛ 2) المواهبُ اللَدُنیّة که شرحی بر کتاب الشمائل ترمذی است ؛ 3) حاشیه ای بر شرح مُصنِّفک بر قصیدة «بُردة » بوصیری ؛ 4) حاشیه ای بر فتح القریب محمد بن القاسم غَزّی (متوفی 918)، که خود شرحی است بر التقریب (یا: المختصر، غایة الاختصار) ابو شجاع احمد بن حسین اصفهانی شافعی (که زاخائو آن را به نام > قانون محمدی < ترجمه کرده است ، اشتوتگارت و برلین 1897 رجوع کنید به اسنوک هُرخرونیه ، ص 367 به بعد)؛ 5) شرحی بر العقیدة الصغری یا ام البراهین سَنوسی ؛ 6) حاشیه ای بر شرح جوهرة التوحید ابراهیم بن ابراهیم لَقانی ؛ 7) حاشیه ای برشرح شِنْشَوری بر ارُجوزة رَحبْی ، معروف به ابن مُتِقَنّه (که لوچیانی آن را با عنوان > رساله ای در باب ارث در اسلام < ، پاریس 1890، ترجمه کرده است ) 8) حاشیه ای بر شرح اخضری بر کتاب خویش السُلَّم المُرَونَق ؛ 9) شرح بر کفایة العوامّ استادش فَضالی ؛ 10) شرح بر المَولِد دَردیر ؛

11) شرحی بر الترصیف فی علم التصریف نوشتة عبدالرحمن بن عیسی مرشدی ؛ 12) حاشیه ای بر شرح فرائد الفوائِد فی الاستعارة نوشتة لیثی سمرقندی ؛ 13) شرحی بر تحریر منظومی از آجُرّومیّة ابن آجُرّوم (سرکیس ، ج 1، ستون 507 به بعد).

---

منابع :
(1) یوسف الیان سرکیس ، معجم المطبوعات العربیة و المعربة ، قاهره 1928، چاپ افست قم 1410؛
(2) علی پاشا مبارک ، الخطط الجدیدة ، بولاق 1306؛


(3) Carl Brockelman, Geschichte der arabischen Litteratur, Leiden 1943-1949, II, 639;
(4) Supplementband, 1937-1942,II,741;
(5) A. von Kremer, Aegypten , Leipzig 1863 II, 322f.;
(6) C. Snouck Hurgronje, Verspreide Geschriften, II, Bonn and Leipzig 1923, 415ff.

/یونبل ( د.اسلام )/