حبیب‌آباد ، شهرى در بخش بُرخوار در شهرستان برخوار و میمه در استان اصفهان. این شهر در ارتفاع حدود 557، 1 مترى، در هجده كیلومترى شمال‌شرقى اصفهان و در دشت قرار دارد. آب و هواى آن خشك و نیمه‌بیابانى است. بیشترین دماى آن ْ42 در مرداد، كمترین آن ْ2ر12- در بهمن و بارش سالیانه آن 6ر121 میلیمتر است (سازمان هواشناسى كشور، ص 34). اهالى شهر، شیعه دوازده امامی‌اند و به فارسى، بدون لهجه محلى، گفتگو می‌كنند (فرهنگ جغرافیائى آبادیها، ج 71، ص 95). در سرشمارى 1375ش ،جمعیت شهر 005 ، 8 تن ضبط شده است (مركز آمار ایران، ص هفتادو چهار). حبیب‌آباد در 1345ش تبدیل به شهر شد و با تشكیل شهرستان برخوار و میمه در تیر 1368، از شهرهاى تابع این شهرستان گردید (ایران. وزارت كشور، 1382ش، ذیل «استان اصفهان»).

از صنایع‌دستى، فرش‌بافى با طرح نائینى در آن رواج دارد (فرهنگ جغرافیائى آبادیها، همانجا).

هسته اولیه شهر مرقد شاهزاده عبدالمؤمن بوده، كه گفته می‌شود از اولاد امام موسی‌بن جعفر علیه‌السلام است، و حبیب‌آباد بعدها در پیرامون آن گسترش یافته است. همچنین توسعه شهر بیشتر به‌سمت شمال‌شرقى و جنوب‌شرقى و در مسیر عبور آب قنات بوده‌است (رجوع کنید به طرح هادى شهر حبیب‌آباد، ص29). جابرى انصارى در اواخر سده سیزدهم، جمعیت آن را چهار هزار تن ضبط كرده (ص 153) و افضل‌الملك در سده‌هاى سیزدهم و چهاردهم آن را از روستاهاى بزرگ بلوك برخوار آورده و از وجود معادن نمك در شمال و مشرق آن یاد كرده است (ص 78ـ 79). در دوره پهلوى دوم، ده رشته قنات، محصولاتى مانند غله و پنبه، تولیداتى مانند پشم و روغن، و از صنایع‌دستى كرباس‌بافى و قالی‌بافى در آن وجود داشت (رزم‌آرا، ج10، ص70).

میرزامحمدعلى معروف به معلّم حبیب‌آبادى*، مؤلف كتاب مكارم‌الآثار، از اهالى حبیب‌آباد بوده است (رجوع کنید به حبیب‌آبادى، ج 3، ص 7ـ8).

---

منابع :
(1) غلامحسین افضل‌الملك، سفرنامه اصفهان، چاپ ناصر افشارفر، تهران 1380ش؛
(2) ایران. وزارت كشور. معاونت سیاسى. دفتر تقسیمات كشورى، نشریه تاریخ تأسیس عناصر تقسیماتى به همراه شماره مصوبات آن، تهران 1382ش؛
(3) همو، نشریه عناصر و واحدهاى تقسیمات كشورى (تا پایان آبان 1384)، تهران 1384ش؛
(4) محمدحسن جابرى انصارى، تاریخ اصفهان و رى و همه جهان، (اصفهان) 1321ش؛
(5) محمدعلى حبیب‌آبادى، مكارم‌الآثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجرى، ج 3، اصفهان 1351ش؛
(6) رزم‌آرا؛
(7) سازمان هواشناسى كشور، سالنامه آمارى هواشناسى: 76ـ 1375، تهران 1378ش؛
(8) طرح هادى شهر حبیب‌آباد، اصفهان: سازمان خدمات طراحى شهرداریهاى استان اصفهان، 1375ش؛
(9) فرهنگ جغرافیائى آبادیهاى كشور جمهورى اسلامى ایران، ج 71 : اصفهان، تهران: اداره جغرافیائى ارتش، 1367ش؛
(10) مركز آمار ایران، سرشمارى عمومى نفوس و مسكن 1375 : نتایج تفصیلى كل كشور، تهران 1376ش؛
(11) نقشه جمهورى اسلامى ایران: براساس تقسیمات كشورى، مقیاس 000،600، 1:1، تهران: گیتاشناسى، 1383ش.

/ یونس شاه‌حسینى /