بَجَلی (1) ، حسن بن علی بن وَرْسَند، مؤسس یکی از فرقه های بربر مراکش . پیروانش را بَجَلیّه می خواندند. بکری (ص 75) می نویسد که بجلی پیش از آمدن ابوعبدالله شیعی * به افریقیه (قبل از 280/893) روی کار آمده است . با اینکه اصلش از نَفْطَه (نِفته ) بود، توانست در میان بنولَماس پیروان فراوانی گرد آورد. مذهبش با آیین تشیع فرقی نداشت . ولی امامت را تنها حق فرزندان امام حسن بن علی علیه السّلام می دانست . به هر حال ، این قول بکری (همانجا) و ابن حزم (ج 4، ص 183) است ، و برخلاف آنان ، ابن حوقل (ص 91) بتأکید می گوید که بجلی «موسوی » بود، یعنی امامت موسی بن جعفر علیه السّلام را پذیرفته بود. بعدها عبداللّه بن یاسین به جنگ با بجلیه برخاست و این فرقه را نابود کرد.

---

منابع :
(1) ابن حَزْم ، الفصل فی الملل والاهواء والنحل ، بغداد 1964؛
(2) ابن حوقل ، کتاب صورة الارض ، چاپ کرامرس ، لیدن 1967؛
3- عبداللّه بن عبدالعزیز بکری ، کتاب المغرب فی ذکربلاد افریقیة والمغرب ، پاریس 1965؛


Friedlander, JAOS, XXIX, 75.

/ هیئت تحریریه ( د.اسلام ) /