responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    جلد : 1  صفحه : 3155

 

تازِه کَندِ اَنگوت ، شهری در بخش انگوتِ شهرستان گِرْمی در استان اردبیل . این شهر مرکز بخش انگوت و مرکز دهستان انگوت شرقی است ، در ارتفاع حدود 760 متری ، و در درة رود سَمبُورچای / سامبُورْچای در 28 کیلومتری غرب شهر گرمی (مرکز شهرستان ) واقع است . رود فصلی سمبورچای از دامنة شمالی رشته کوه صَلَوات (صلوات داغی ) سرچشمه می گیرد و با جهت جنوب به شمال در نزدیکی (مشرق ) شهر جریان دارد.

آب وهوای تازه کندانگوت معتدل و نیمه مرطوب است . بالاترین دمای آن در تابستانها به ْ36 و پایینترین آن در زمستانها به ْ3- می رسد. میانگین بارش سالانة آن 340 میلیمتر است . آب آشامیدنی شهر از چشمه و چاه عمیق تأمین می شود ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 3، ص 50).

در 1330ش آبادی تازه کندانگوت (اُنگوت ) مرکز دهستان انگوت از بخش گرمی شهرستان اردبیل در استان سوم و چهارم (آذربایجان ) بود (رزم آرا، ج 4، ص 121). یک سال پس از تشکیل بخش انگوت ، در 1369ش به مرکزیت آن در شهرستان گرمی (تأسیس : 1355) درآمد، در 1372ش با تشکیل استان اردبیل ، جزو این استان شد و در خرداد 1379 به شهر تبدیل شد (ایران . قوانین و احکام ، ص 24ـ 25؛ فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، همانجا؛ ایران . وزارت کشور، 1378ش ، ص 8 ـ9؛ همو، 1379ش ، ص 9).

تازه کندانگوت طبق سرشماری 1375ش ، 006 ، 1 تن جمعیت داشت (مرکز آمار ایران ، ص 2). تازه کندانگوت بر سر راهی فرعی قرار گرفته است که دو جادة شمالی ـ جنوبی ، اردبیل ـ پارس آباد، در مشرق و مشکین شهر ـ اصلاندوز در مغرب را به هم مرتبط می سازد و از این طریق با دسترسی به این راهها با دیگر نقاط استان ارتباط می یابد. این شهر، به واسطة استقرار مراکز خدماتی و تجاری برای آبادیهای پیرامون از اهمیت مرکزی برخوردار است (رجوع کنید به «مختصری از موقعیت و شرایط طبیعی بخش انگوت »، ص 4). اقتصاد سکنة شهر مبتنی بر کشاورزی در مزارع پیرامون و دامداری است . محصول عمدة آن ، جو، گندم ، بنشن و تره بار است و مقدار کمی فرآورده های لبنی و عسل آن صادر می شود ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، همانجا).

اهالی تازه کندانگوت شیعة دوازده امامی اند و به ترکی تکلم می کنند (همانجا).

از سابقة تازه کندانگوت اطلاع چندانی نداریم . قبلاً به آن آبادی یا محل سامبور اطلاق می شد. نام دیگر آن کَمِزْقان / کَمْیزْگان هم ذکر شده است . ظاهراً بر اثر اسکان تعدادی از خانوارهای عشایری در این محل آبادی جدیدی ایجاد شد که به ترکی «تازه کند» (آبادی نو) خوانده شد. نام انگوت از اسم پرنده ای بومی ، از اردکهای غازنما (آنقوت )، گرفته شده است (همانجا؛ «مختصری از موقعیت و شرایط طبیعی بخش انگوت »، ص 4،6؛ نیز رجوع کنید به بهروزی راد، ص 45).


منابع :
(1) اطلس راههای ایران ، تهران : گیتاشناسی ، 1374ش ؛
(2) ایران . قوانین و احکام ، مجموعه قوانین سال 1372 ، تهران : روزنامة رسمی کشور، 1373ش ؛
(3) ایران . وزارت کشور. معاونت سیاسی و اجتماعی . دفتر تقسیمات کشوری ، اسامی عناصر و واحدهای تقسیماتی همراه با مراکز ، تهران 1379ش ؛
(4) همو، نشریة تاریخ تأسیس دار: ( تقسیمات کشوری 1378 ) ، تهران 1378ش ؛
(5) بهروز بهروزی راد، مرغابی سانان ایران ، تهران 1373ش ؛
(6) عباس جعفری ، گیتاشناسی ایران ، ج 2: رودها و رودنامة ایران ، تهران 1376ش ؛
(7) رزم آرا؛
(8) فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران ، ج 3 : استپانکرت ، تهران : سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح ، 1371ش ؛
(9) «مختصری از موقعیت و شرایط طبیعی بخش انگوت »، گرمی : روابط عمومی فرمانداری شهرستان گرمی ، 1380ش ؛
(10) مرکز آمار ایران ، سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1375: شناسنامة آبادیهای کشور، استان اردبیل ، شهرستان گرمی ، تهران 1376ش ؛
(11) نقشة راههای ایران ، مقیاس 000 ، 500 ، 2:1، تهران : سازمان نقشه برداری کشور، 1377ش .

/ معصومه رضازاده شفارودی /



نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    جلد : 1  صفحه : 3155
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست