پیشوا(2) ، عنوان یکی از وزیران بهمنی دکن ، وزیر اعظم شیواجی ، رهبر اتحادیة مراتهه ها * ، و عنوان وزیران موروثی سلاطین مراتهة ساتارا.

در آغاز، منصب پیشوا موروثی نبود و شیواجی شخصاً آنان را برمی گزید. پس از شیواجی ، پیشوا رهبر تشکیلات مدنی و نظامی بود. بالاجی وشواناته نخستین پیشوا شناخته شده است ، که شاهو (1120ـ1162/ 1708ـ1749) او را به صدراعظمی گماشته بود. در پی مهاجرت برهمنها از کونکن به دکن و انتقال پایتخت به پونا * ، قدرت پیشوا زیاد شد. پس از درگذشت شاهو، پیشوا بر مسند قدرت نشست . در دورة اقتدار او محمدشاه ، فرمانروای مغول ، مالیات چهاریک چوته از عواید زمین در سراسر دکن را به بالاجی داد. باجی رائو اول (1132ـ1153/ 1720ـ1740)، پسر بالاجی ، سیاست توسعة اراضی را پیش گرفت . از این زمان به بعد، قدرت و ثروت پیشوا فزونی یافت و باجی رائو عملاً قدرت را به دست گرفت . تا زمان بالاجی باجی رائو، سومین پیشوا (1153ـ1174/ 1740ـ 1761)، قدرت مراتهه ها بسرعت افزایش یافت ، تا اینکه عاقبت در 1174/ 1761 در پانی پت * شکست سختی خوردند که به مداخله انگلیسی ها در امور آنان منجر شد. پس از درگذشت این پیشوا به قدرت مراتهه ها آسیب جدی وارد شد و قدرت به نظامیان (ژنرالهای ) مراتهه ها منتقل گردید. در این زمان ، شاه عالم ، فرمانروای مغول که از همکاری با انگلیسیان خودداری کرده بود، بازیچة دست مراتهه ها شد. از این زمان به بعد، میان نظامیان مراتهه برای به دست گرفتن قدرت در پونا نزاع و مناقشه درگرفت و پیشوا عملاً دیگر قدرتی نداشت و به بسین گریخت و به دلیل واهمه از نظامیان قدرتمند، خود را تحت حمایت انگلیسیان قرار داد. با عقد دو عهدنامه در بسین (1217/1802)، و در پونا، 1232/1817، نفوذ انگلیسیان در منطقه افزایش یافت و به سرکوب مراتهه ها منجر شد. باجی رائو، آخرین پیشوا، با انگلیسیان جنگید و شکست خورد که درنتیجة آن دکن ضمیمة متصرفات انگلیسیان در هند شد. باجی رائو به بتهور تبعید و منصب پیشوایی ملغی گردید. وی در 1267/1851 در همانجا درگذشت .

برای صورت منابع رجوع کنید به د. اسلام ، چاپ اوّل ، ذیل " ¦ shwa â ¦ "P و د. اسلام ، چاپ دوم ، ذیل " ¦ shwa ¦ "Pe .

/ ک . کالین دیویز، وینک ، تلخیص از ( د. اسلام ، چاپ اول و دوم ) /