responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    جلد : 1  صفحه : 24

 

باباسَنْکو (یا: سنگو) ، درویشی مجذوب از ماوراءالنهرکه «از وی کرامات و خوارق عادات ظهور می نمود» (خواندمیر، ص 543). وی معاصر تیمور و یکی از چند صوفیی بود که تیمور به دلایل سیاسی به آنان نزدیک شد. «سنکو» معنایی روشن ندارد و شاید صورتی از کلمة سونگو به معنی نیزه باشد؛ احتمال دارد که این بابا، نیزه ای به عنوان یکی از وسایلش با خود حمل می کرده است . ظاهراً تمام عمر او در اَنْدخود (ماوراءالنهر) گذشت و به سبب کراماتش در آنجا شهرتی خاص یافت . تیمور در مسیر نخستین یورش خود به ایران در 782 به اندخود رسید و به دیدار باباسنکو رفت و با او همسفره شد. باباسنکو بی هیچ دلیل آشکار، سینه برة بریانی را برداشت و به سوی او افکند. تیمور از این حرکت خوشحال شد و آن را به فال نیک گرفت که همچنان که بهترین پارة گوشت به سوی او افکنده شده است ، بهترین پارة زمین یعنی خراسان را نیز بزودی فتح خواهد کرد. قبر باباسنکو در اندخود زیارتگاه بود (براون ، ص 185-186؛ خواندمیر، ج 3، ص 543). جانشین مقام روحانی او نخست باباجان بابا و سپس باباابراهیم بود. در کنار مزار این سه تن ، خانقاهی ساخته شد که سالها دایر بود.


منابع :
(1) امیرعلیشیر نوایی ، نسائم المحبة من شمایم الفتوة ، چاپ ارسلان ، استانبول 1979، ص 392؛
(2) غیاث الدین بن همام الدین خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، چاپ محمد دبیرسیاقی ، تهران 1362 ش ؛


(3) Vasili ¦ â â Vladimirovich Barthold, Sochineniia , II, Part 2, on Specific Problems of the history of middle Asia , Moscow 1964, 44;
(4) Edward G. Browne, A literary history of Persia , III, Cambridge 1956.

/حامدالگار/



نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    جلد : 1  صفحه : 24
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست