بهروزخان ، نوادة امیر بهروز سلمان خلیفه و از خادمان سلاطین صفوی و از امیران خاندان کرد دُنبُلی . بهروز از خواص شاه عباس اول (حک :996ـ1038) بود و شاه به سبب لیاقت و کاردانی او، لقب جدّش امیر بهروز را به وی اعطا کرد و او به «سلمان خلیفة » ثانی شهرت یافت (آقاسی ، ص 173). در سفر پیادة شاه عباس به مشهد (1009)، او با عنوان «مهتر سلمان رکابدارباشی » یکی از سه ملازمی بود که در اندازه گیری مسافت 199 فرسخ شرعی اصفهان ـ مشهد همکاری داشت (اسکندر منشی ، ج 2، ص 611). بهروز در 1018، که حاکم چورْس (از توابع خوی ) و ملقب به سلمان سلطان سوباشی بود، با مساعدت پیر بوداق خان ، حاکم تبریز، توانست حملة محمد پاشا، سر عسکر عثمانی را دفع کند (همان ، ج 2، ص 783ـ784)

و در فتنة اکراد و دفع هجوم آنان به شهر سلماس (1025)، به سبب رشادتهایش ، از سوی شاه به رتبة خانی نائل آمد (همان ، ج 2، ص 901ـ902). وی در 1041، در قلعه ای که خود در چورس بنا کرده بود، درگذشت .

---

منابع :
(1) مهدی آقاسی ، تاریخ خوی ، ( تبریز 1350 ش ) ؛
(2) اسکندر منشی ، تاریخ عالم آرای عباسی ، تهران 1350 ش .

/ عبدالکریم گلشنی /