بخش چهل و هفتم

بلاها و زشتى‌هاى آشكار و پنهان

دعاى ابو حمزه:

«اللّهمّ إنّى أعوذ بك من الكسل و الفشل و الهّمّ و الحزن و الجبن و البخل و الغفلة و القسوة و الذّلّة و المسكنة و الفقر و الفاقة و كلّ بليّة و الفواحش ما ظهر منها و ما بطن،

خدايا!به تو پناه مى‌برم از كسالت،سستى،غم،اندوه،ترس،بخل، غفلت سنگ‌دلى،خوارى،ندارى،نيازمندى و هر بلايى و زشتى‌هاى آشكار و پنهان.»

«فشل»به معنى ضعف و ناتوانى است چه در جسم باشد و چه در روح،اما اگر روح قوى شد جسم را هم به دنبال خود مى‌كشد.«حزن»اندوهى است كه بر گذشته باشد و«همّ»اندوهى است كه بر امور آينده باشد.«جبن»سكون نفس است آنجا كه بايد حركت كند.حضرت پناه مى‌برند به خداوند از تنبلى و كسالت روحى و جسمى و سستى و بى‌حالى و ضعف و ناتوانى.

امام صادق عليه السّلام فرمود:«از دو خصلت پرهيز كن:[1]-ضجر 2-كسل،زيرا اگر دلتنگ و ملول بودى بر حق صبر نمى‌كنى و اگر كسل و تنبل بودى هيچ حقى را ادا نمى‌كنى.» 1

[1].سفينة البحار،ج 2،ص 480.