است كه حالت ذكر و توجه به خداوند دارند و هميشه در اعمالشان درصدد جلب رضايت خداوند هستند.

طبق روايت تفسير الميزان از عدّة الداعى بهترين چيز،ذكر خداوند است.

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به اصحابشان فرمودند:«و خير ما طلعت عليه الشّمس ذكر اللّه تعالى»:(بهترين چيزى كه خورشيد بر آن تابش كرده است،ذكر خداوند متعال است.)«فإنّه تعالى أخبر عن نفسه فقال:أنا جليس من ذكرنى»:(خداوند متعال فرمود:مرا ياد كنيد-هنگام طاعت و معصيت-تا من شما را با نعمت و احسانم ياد كنم.)

«أذكرونى بالطّاعة و العبادة أذكركم بالنّعم و الإحسان و الرّاحة و الرّضوان»:(مرا با طاعت و عبادت ياد كنيد كه در اين صورت شما را با نعمتها و احسان و آسايش و خشنودى ياد مى‌كنم.) [1]

دو نمونه از ذكر خاص خداوند

نمونه اول از ذكر خاص

ابن فهد حلى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند:«يموت المؤمن بكلّ ميتة يموت غرقا و يموت بالهدم و يبتلى بالسّبع و يموت بالصّاعقة و لا يصيب ذاكر اللّه» [2]:(مؤمن به هر مرگى مى‌ميرد،به غرق شدن و خرابى ساختمان و به درنده مبتلا مى‌شود و به صاعقه مى‌ميرد اما اين‌گونه مرگها به ذاكر خداوند-كسى كه هميشه به ياد خداست- نمى‌رسد.)

خداوند دربارۀ حضرت يونس عليه السّلام مى‌فرمايد: فَلَوْ لاٰ أَنَّهُ كٰانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ [3]:«اگر حضرت يونس عليه السّلام از تسبيح‌كنندگان نمى‌بود،در شكم ماهى تا روزى كه انسان‌ها مبعوث مى‌شوند،مى‌ماند.»

[1].عدة الداعى،ابن فهد حلى،ص 238،باب 5،حديث 17.

[2].عدة الداعى،حديث 10،ص 235،باب 5.

[3].صافات(37)143/.