أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَ اللّٰهُ الْمُسْتَعٰانُ عَلىٰ مٰا تَصِفُونَ [1]:«هوسهاى نفسانى شما،اين كار را برايتان آراسته،من صبر جميل مى‌كنم(ناسپاسى نخواهم كرد)و بر آنچه توصيف مى‌كنيد از خداوند استعانت شده است.»

گشايش و راحتى بعد از سختى

دعاى ابو حمزه:

«و فرجا قريبا،

گشايش نزديك را از او درخواست مى‌كنم.»

حضرت على عليه السّلام مى‌فرمايد:«عند تناهى الشّدّة تكون الفرجة،و عند تضايق حلق البلاء يكون الرّخاء» [2]:(هنگام نهايت شدت،فتح و آسودگى است و هنگام تنگى حلقه‌هاى بلا وقت رسيدن راحتى است.)

و باز حضرت على عليه السّلام در غرر الحكم مى‌فرمايد:«ما اشتدّ ضيق إلاّ قرّب اللّه فرجه»:

(هيچ تنگى به شدت نرسيد مگر اينكه خداوند گشايشش را نزديك كرد.)

قرآن كريم خطاب به پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مى‌فرمايد: فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً* إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً* فَإِذٰا فَرَغْتَ فَانْصَبْ* وَ إِلىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ [3]:«پس به يقين با هر سختى آسانى است،آرى مسلما با هر سختى آسانى است.پس هنگامى كه از كار مهمّى فارغ شدى،خود را به زحمت بينداز و به مهمّ ديگر بپرداز و به سوى پروردگارت ميل و رغبت كن.»

«نصب»به معنى تعب و زحمت است.«رغب اليه»يعنى به او ميل و توجه كرد.

خداوند به پيامبر روحيه مى‌دهد و مى‌فرمايد:وقتى از يك عمل واجب فارغ

[1].يوسف(12)18/.

[2].بحار الانوار،ج 68،ص 96؛نهج البلاغه،حكمت 351.

[3].سوره انشراح(94)5/ تا 8.