در اين بخش از دعا چند مطلب به چشم مى‌خورد:

[1]-عبوديت و بندگى و تذلّل و انقياد.

[2]-خصاصه(فقر و نياز شديد)در پيشگاه با عظمت و ذات بى‌نياز پروردگار

[3]-دعا وسيلۀ گشايش درب رحمت و احسان پروردگار.

4-پذيرش بنده و استجابت دعا،نتيجۀ رأفت و رحمت خداوند.

5-كريم از صفات پروردگار است كه منشأ خيرخواهى،بخشندگى،بلندنظرى و پذيرش بندگان مى‌باشد.

كنز العمّال از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل مى‌كند:«إنّ ربّكم حيىء كريم،يستحيى أن يبسط العبد يديه إليه فيردّها صفرا» 1:(به راستى پروردگار شما با شرم و كرامت است و از اين كه بنده دو دست خود را به سوى او دراز كند و خالى برگرداند،شرم و حيا مى‌كند.)

كرم بين و لطف خداوندگار گنه بنده كرده است و او شرمسار 2

عبوديت زيربناى مقامات معنوى

خداوند متعال در سورۀ ذاريات مى‌فرمايد: وَ مٰا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاّٰ لِيَعْبُدُونِ 3:«جن و انس را نيافريدم مگر براى اينكه مرا عبادت كنند.»

در اين آِیه كريمه«لام ليعبدون»براى غايت و هدف است كه خداوند تمام جن و انس را به منظور عبادت و بندگى آفريده است كه بايد در مسير زندگى به سوى اين هدف گام بردارند.

همه جن و انس و حتى تمام موجودات عالم هستى اعم از جاندار و بى‌جان، پيدا و پنهان مملوك و بنده خدا هستند.قرآن مى‌فرمايد: إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ

[1].كنز العمّال،ج 3128؛ميزان الحكمة،ج 3،ح 5729.

[2].گلستان سعدى،ديباچه.

[3].ذاريات(51)56/.