نه رو به پاريس و عياشخانۀ دنيا داشتن و هر چرخيدن و رقصيدنى چنين صلاحيتى را ندارد.و همچنين بعنوان تعظيم در پيشگاه حق،كمر خم كردن،مظهر تعظيم حق خواهد شد مخصوصا همراه با ذكر مخصوص،نه ايستادن و درجا زدن...

اساسا بايد گفت:همچنان كه سراسر جهان هستى،ظهور و جلوۀ غيب و نهان در عالم شهود است،تمام اعمال و رفتار و گفتار ما نقشۀ سيرت و جلوۀ باطنى ما است.

به قول ملاّى رومى:

اين نماز و روزه و حج و جهاد هم گواهى دادن است از اعتقاد

اين زكات و هديه و ترك حسد هم گواهى دادن است از سرّ خود

روزه گويد كرد تقوى از حلال با حرامش دان كه نبود اتصال

و آن زكاتش گفت كو از مال خويش ميدهد،پس چون بدزدد ز اهل كيش [1]

ظهور عبوديت در تمام روشهاى زندگى

3-چيزى را كه توجه به عظمت حق و خضوع نسبت به او اقتضا مى‌كند،اين است كه اساسا روش زندگى و تمام حركات و سكنات بنده و تمام برخوردهاى او با بندگان خدا،بايد بر اين حقيقت استوار باشد كه خود و ديگران را بنده خدا بداند و اين خود يكى از معانى عبادت غير رسمى است.به اين معنى كه اعمال و طاعات روزمرّه مثل نماز و روزه و غير آنها،عبادات رسمى و روزمرّه هستند كه به فارسى پرستش گفته مى‌شود و با انجام دادن اينگونه كارها در ضمن كارهاى روزمرّه، كوچكى و خضوع،خود را در مقابل معبود در قالب و شكل اين اعمال اظهار كنيم، كه نه تنها مسلمين اين روش را دارند بلكه هر گروه و اهل هر مذهبى كه پيش موجودى سرسپرده و آن را به عنوان معبود پذيرفته‌اند،آنها هم مانند مسلمانان در

[1].مثنوى مولوى،دفتر پنجم،ص 281.