مقدمۀ ناشر

قال على عليه السلام: «وَكِتاب اللّهِ بَيْنَ اَظْهُرِكُمْ‌، ناطِقٌ لا يَعْبا لِسانُهُ وَبَيْتٌ لا تُهْدَمُ أَرْكانُهُ وَ عِزٌّ لا تُهْزَمُ أَعْوانُهُ‌»[1]

كتاب خدا در حضور شما است، گويائى است كه زبانش خسته نمى‌شود و خانه‌اى است كه اركانش فرو ريخته نمى‌گردد و عزتمندى است كه يارانش شكست نمى‌خورند.

بدون شك ژرفاى معارف كلام الهى آن‌قدر عميق و بلندايش آن چنان رفيع است كه نه غواص فكرت بشرى را ياراى سباحت در بحر عميق آن و نه طاير انديشه وى را توان پرواز در فضاى لا يتناهى آن است ولى با اين وجود سفرۀ كرمش هيچ سائلى را بى نصيب نگذاشته و خوشه چينان معرفت از خرمن آن بهره‌مند و هر خرد ورزى به قدر وسع خود از آبشخور معارف آن سيراب مى‌گردد.

نوشتار حاضر كه تحقيقى است در مورد جدل و استدلال و تتبّعى قرآنى نسبت به كاربرد آن در قرآن كريم، اثرى است مفيد و ارزشمند از جناب حجة‌الاسلام والمسلمين استاد، محمد على خزائلى كه با قلمى شيوا و رسا ضمن بررسى مفهوم جدل و مبادى آن به بيان اقسام، آداب و فنون و ساير ويژگى‌هاى جدل و فن مناظره

[1]- نهج البلاغه، خطبه 133، ص 412.