(چموشگرى). دنيا بعد از آنى كه با ما ناسازگارى كرد بما علاقه پيدا مى‌كند (آن‌هم چه علاقه‌اى، آن‌قدر زياد) مثل علاقه ضروس به ولدش حضرت مى‌خواهد بفرمايد: خواهد شد زمانى كه دنيا ما را خيلى دوست بدارد و به ما توجه كند اين يك نمونه از كارهايى است كه خداوند على رغم ميل و اراده مستكبرين، انجام مى‌دهد به خلاف ميل آنهايى‌كه نمى‌خواهند حق در جامعه پياده شود و مى‌خواهند مردم از حق دور شوند و از بين بروند ولى خداوند به يك وسيله و ترتيبى كار خودش را مى‌كند كم كم مستضعفين بالا مى‌آيند و در جامعه مطرح مى‌شوند و مورد علاقه دنيا و جامعه خواهند شد (براى مثال مردم ايران را در نظر بگيريد كه در زمان شاه زير سلطه آمريكا و نوكران او بودند و اگر نامى‌هم از ايران در دنيا مطرح بود محدود و بخاطر چيزهايى غير مردم ايران وارزش‌هاى انسانى آنها بود، ولى خدا خواست كه اين مردم تحت سلطه نجات پيدا كنند و بر شاه و آمريكا پيروز شوند و امروز نام ايران و مردم آن و رهبر آن امام خمينى رحمه الله در اقصى نقاط دنيا براى مردم آزادى‌خواه جهان آشناست و از آن با احترام و تقديس و اميد ياد مى‌كنند و اين نيست جز اين‌كه اراده‌ى خدا بر اين قرار گرفته بود كه برخلاف خواست تمام ابر قدرت‌ها اسلام پيروز شود).

پيروزى مستضعفان

آنچه مسلّم است در كنار ظلم و ستم‌هاى مستكبرين و فرعون‌ها خداوند اراده و هدفى دارد و آن اين‌كه بالاخره حوادث جهان به نفع مستضعف تمام شود. به‌هر جهت دنيا بايد انتظار اين معنا را داشته باشد كه ضعيف شده‌ها جلو بيفتند. اما ترتيبش چه جوريست در حالى‌كه تمام امكانات و اسلحه بدست مستكبرين است، پس چه جور مى‌شود كه مستضعفين پيروز مى‌شوند؟ دليل اين دو مطلب را بايد بيان كنيم: يكى اين‌كه خداوند چگونه مستضعفين را پيشوا قرار مى‌دهد؟ آيا