اين است كه امر به منكرات كرده و از خوبى‌ها نهى مى‌كنند. امروز هم در دنيا چنين است مثلاً مى‌شنويد كه در مصر از اقامه‌ى جماعات دينى و غير ذالك مانع مى‌شوند.

قرآن مى‌فرمايد:

(وَ لَوْ لاٰ دَفْعُ اَللّٰهِ اَلنّٰاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوٰامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوٰاتٌ وَ مَسٰاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اِسْمُ اَللّٰهِ كَثِيراً)[1]

اگر لطف خداوند نبود كه بعضى از مردم را به وسيله‌ى بعضى ديگر دفع مى‌كند مساجد و صومعه‌ها از بين مى‌رفت. بارها گفته‌ايم كسانى‌كه خيال مى‌كنند اگر ما مسلمانان فقط مسجدمان را داشته باشيم و نمازمان را بخوانيم و روزه مان را بگيريم، آنها يعنى دستگاه ظلمه با ما كارى ندارند. اين‌ها كاملاً در اشتباه هستند، و قرآن مى‌گويد و نمونه‌اش را هم در دنيا مشاهده مى‌كنيم، آنها وقتى فهميدند كه: مساجد و اين‌گونه مراكز مردم را مى‌سازد و آگاهى مى‌دهد كه با دستگاه ظلم و ستم مبارزه كنند، ديگر نمى‌گذارند اين مراكز سالم باقى بمانند. اكنون فرعونى‌ها مى‌خواهند طرحى بريزند كه موسى و قومش را از بين ببرند. لذا مى‌گويند: اين‌ها فساد مى‌كنند. و فساد آنها اين است كه به فرعون و آل فرعون اعتقاد ندارند مثل اين كه صلاح جامعه در اين است كه فرعون باشد و آن همه ظلم كند و بين مردم تبعيضات قائل شود، و هر كس خلاف اين را بگويد اين فساد است.

خود فرعون هم مى‌گفت: (ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسىٰ وَ لْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخٰافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي اَلْأَرْضِ اَلْفَسٰادَ)[2] بگذاريد من اين موسى را بكشم، من

[1]. حج/ 40.

[2]. غافر/ 26.