كه اين
كار گناه دارد و اگرچه مشترى نمىفهمد، خداوند مىفهمد و كاسب دودل و مردّد
مىماند. اين همان وقتى است كه به تعبير قرآن[1] طائفى (فكر و خيال پريشانى) از
شيطان به او هجوم آورده و فكر شيطانى سراغش آمده است. اگر او خداترس باشد، با ياد
خدا از فريب مشترى منصرف مىشود. ما طلاب و دانشجويان نيز گاهى ممكن است به فكر
آزار و اذيت ديگران بيفتيم و يا به يكديگر حسادت داشته باشيم، و اين همان طيف
شيطانى است حالا چگونه آن را رفع كنيم؟ قرآن مىفرمايد: تذكّرُوا به ياد خدا
بيفتيد و از نافرمانى خالق هستى و عقاب او بترسيد تا متبصر شويد و فريب شيطان و
نفس اماره را نخوريد.
پيامبر اكرم (ص) فرمود:
همه علما، هلاكند مگر عملكنندگان،
و عملكنندگان همه هلاكند مگر خالصان از آنها و علماى خالص در معرض خطراند. [2]
اخلاص زمينهساز افاضات الهى
خلاصه بحثهاى گذشته چنين است كه يكى
از آثار اخلاص و تقوا، كنار رفتن هواهاى نفسانى و نيكو شدن اعمال است كه سبب
مىشود بتوانيم دانستنيهاى مفيد خود را به كار ببريم. اخلاص گاهى زمينهساز
تعليمات و افاضات الهى و غيبى نيز مىشود؛ همانطور كه قرآن مىفرمايد:
و اِتّقُوا اللّه و يُعلِّمُكُمُ
اللّهُ؛ [3] تقوا پيشه كنيد تا خداوند حقايق و اسرار عالم را به شما تعليم كند.
همچنين ممكن است اخلاص موجب شود كه
دانستههاى ما روشنتر