«و أمّا حقُّ الشّرِیک: فإن غابَ کفَِیتَه و إن حضَر
رعَِیتَه، و لا تَحکُمَ دونَ حکمِه و لا تَعمَلَ برَأِیک دونَ
مُناظرَتِه، و تَحفَظَ علِیه مِن مالِه، و لا تَخونَه فِیما عَزَّ
أو هانَ مِن أمرِه، فإنّ ِیدَ الله عزّوجلّ مع الشّرِیکَِینِ ما
لم ِیَتخاوَنا، و لا قُوّةَ إلّا بالله.»
”و امّا حقّ
شرِیک تو اِین است که اگر غِیبت کند تو امور او را کفاِیت
کنِی، و اگر حاضر باشد جانب او را مراعات کنِی، و بدون حکمِ او
حکمِی نکنِی، و در شرکت بدون اِینکه با او گفتگو و مناظرهاِی
کرده باشِی، تنها به رأِی خود عمل نکنِی، و مال او را حفظ
کنِی؛ و در امورِی که بزرگ ِیا کوچک باشد خِیانتِی به او
نکنِی، چون دست خداوند عزّوجلّ با شرِیکَِین است تا هنگامِی
که خِیانت نکنند، و
لا قوّةَ إلّا بالله.“
حقّ مال و
داراِیِی
«و أمّا حقُّ مالِکَ: فأَن لا تأخُذَه إلّا مِن حِلِّه و
لا تُنفِقَه إلّا فِی وجهِه،