دانست"؟ مگر اينكه برخلاف مدعا گفته شود اين دسته از آيات كه مخالف با علم نيست كلام خداست ; و لازمه اين تفكيك اين است كه هر آيه اي را كه معنايش را فهميديم و مخالف با علم نبود بگوئيم آن كلام خداست يا مي‌تواند كلام خدا باشد، و هر آيه اي كه معنايي را برخلاف آن فهميديم بگوئيم آن آيه كلام بشري است، و آيه اي را كه مجمل دانستيم و در كشف مراد از آن مردد بوديم بگوييم نمي دانيم كلام خداست يا كلام بشر، و آياتي از قرآن را هم كه همه قرآن را كلام خدا معرفي كرده است به خطا بدانيم يا حداقل ندانيم كه به خطايند يابه صواب و صدق پيامبر و دست كم عصمت او را در تلقي وحي مشكوك بدانيم، و آياتي از قرآن را به ويژه آياتي را كه مربوط به امور تعبدي و جزئيات معاد و مانند آن است و از افق فهم بشري بيرون مي‌باشند تماما در لبه پرتگاه بي اعتمادي ببينيم !.

نگاهي گذرا به برخي از آيات كه معارض با علم پنداشته شده است

حال با توجه به آنچه گفته شد اگر به عنوان نمونه : علم بشري ثابت كرد كه نطفه از صلب مرد و سينه زن بيرون نمي آيد اين علم از نظر شناخت شناسي داراي چه ميزان از ارزش است ؟ آيا يقيني و صدرصد مطابق با واقع است و هيچگونه احتمال خطائي هرچند ضعيف در آن نمي رود؟ برفرض كه اين چنين باشد از كجا معلوم كه مراد از آيه : (يخرج من بين الصلب والترائب) خروج نطفه از صلب مرد و