شكار برسد نام خدا را بگويد، بنابراحتياط ازآن شكار اجتناب نمايد.

5 - شكار به واسطه زخمي كه از دندان سگ پيدا شده بميرد، پس اگر سگ شكار را خفه كند، يا شكار بر اثر دويدن زياديا ترس بميرد نجس و حرام است .

6 - شكارچي با سرعت يا به طور متعارف خود را به شكار برساند.

7 - هنگامي كه شكارچي به شكار مي‌رسد حيوان مرده باشد يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد، پس اگر هنگامي كه شكارچي مي‌رسد حيوان زنده است و به اندازه سر بريدن يا بيشتر وقت باشد - مثلا حيوان چشم يا دم خود را حركت مي‌دهد يا پاي خود را به زمين مي‌زند - چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد گوشت آن نجس و حرام است .

مساله 2952- كسي كه سگ را فرستاده اگر وقتي برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه به طور معمول و با شتاب كارد را بيرون آورد ولي وقت سر بريدن بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است، ولي اگر با وجود وسيله ذبح در اثر آماده نكردن آن وقت بگذرد بنابراحتياط واجب حلال نمي شود، و اگر چيزي همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد وصبر كند تا سگ حيوان را بكشد پاك و حلال مي‌باشد.

مساله 2953- اگر چند سگ را براي شكار رها كنند، چنانچه همه آنها داراي شرايط شكار باشند شكار حلال است، ولي اگر يكي از آنها داراي شرايط نباشد شكار نجس و حرام مي‌شود. و نيز اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يكي ازآنها كافر باشد يا عمدا نام خدا را نگويد آن شكار حرام است .

مساله 2954- اگر سگ شكاري را براي شكار حيوان مخصوصي رها كنند و سگ حيوان ديگري را شكار كند اشكال ندارد، و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگر شكار كند هر دوي آنها حلال و پاك مي‌باشند.

مساله 2955- اگر باز شكاري يا حيوان ديگري غير از سگ شكاري حيواني را شكار كند آن شكار حلال نيست، مگراينكه شكارچي هنگامي برسد كه شكار زنده باشد و به دستوري كه در شرع معين شده سر آن را ببرد.

صيد ماهي و ملخ :

مساله 2956- اگر ماهي فلس دار را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان دهد پاك و خوردن آن حلال است، و چنانچه در آب بميرد پاك ولي خوردن آن حرام مي‌باشد، و اگر تور ماهيگيري را در آب بيندازند و بعضي از ماهيها پس از افتادن به تور در تور يا هنگام خارج كردن آنها از تور بميرند